Volk. Jaargang 4

[p. 8]

Lancier van Oranje: Eedgenootschap

Hier staan wij, God, met beide vingers opgeheven,
En d'andre hand gemeenzaam in elkaar gelegd:
De eed van mannen, die hun eer, hun moed, hun leven
Ter eeuw'ge trouw elkander hebben toegezegd.

Mist hangt grijs, ondoordringbaar, over alle wegen -
Nochtans is dit de koers, waarlangs wij ieder gaan,
En niets zal ons ontnemen dezen stalen zegen
Van 't onverzetlijk voor elkander durven staan.

Slechts dit staat vast: een man een man, een woord een woord;
Al 't andre is onzeker, onberekenbaar.
En door 't mystiek geweld der eere aangespoord,
Zijn wij, elk op zijn plaats, elkanders steunpilaar.

Laat deze verticale spanning levend blijven,
Laat Gij, o God, deez' ijzren hardheid recht bestaan,
En folter eer ons leven om zijn kracht te stijven
Dan het in stilt' en vreê te laten ondergaan!

Want dan alleen zijn wij dit eedgenootschap waardig,
Wanneer wij man voor man, zelfs in de eenzaamheid,
Steeds voor elkander instaan, strijd- en offervaardig,
Trouw levend in 't bewustzijn der gemeenzaamheid.

LEIDEN.