Volk. Jaargang 3

[p. 264]

Lisbeth Van Thillo: Het Gulden Uur

Als 't licht van zon en maan verweeft in ijle droomen
en alle sterren dansen op een vreemde wijs,
dan zwijmelt onder bloesemde boomen
de dichter naar de delta van het paradijs.

Vogelen vliegen kleurig langs zijn haren
hun vlugge wieken wenken hem tot spoed,
de winden tokkelen op ongeziene snaren,
dit grijpt hem naar de ziel en wekt zijn overmoed.

Bloedende bloemen streelen langs zijn handen
een vuren engel zwaait een wierookvat
hij zelf zal tot een toorts belanden
vergankelijk vuurwerk op dit feestelijk pad.

Gouden verdwazing van die zoekt naar andere dingen
dat wat één warme dag hem biedt,
hij moet een eeuwig schoon bezingen
en brandt zichzelven op in dit verlossend lied.

‘De doem der droomen’