Volk. Jaargang 3

Bezoek aan Elizabeth

Gij gingt alleen ommanteld in de morgen
door het gebergte met Uw kleine trippeltred.
Een kind, maar diep in U hield Gij den schat geborgen
en schoon als nooit zong nu de leeuwerk zijn gebed,

en langs Uw paden geurden zwaar de roode bloemen.
Gij wist zoo goed waarom - wat niemand onzer zag -
de bieën in de morgen rond U kwamen zoemen
en wind en water zongen als het nimmer plag.

De vreugde wilde U huppelen doen als dartel kind,
maar zeer voorzichtig schreedt Gij met gevouwen handen
als badt Gij reeds tot Hem die roerloos nog en blind
zijn leven rijpen doet langs deze tengre wanden.

Uit ‘Bovenzinnelijk Verdriet’.