Volk. Jaargang 2

[p. 94]

Nieuwe boeken

Geschiedenis van de Vlaamsche kunst. - Antwerpen, De Sikkel, geïl., per aflevering: 15 fr. Aflevering 2 tot 5.

De publicatie van het standaardwerk de ‘Geschiedenis van de Vlaamsche kunst’ waarvan reeds in onze vorige jaargang (nr. 9, Juli '35) het belang werd aangetoond, wordt geregeld voortgezet. In de tweede aflevering is het hoofdstuk omtrent de Fransch-Normandische-romaansche architectuur in het Graafschap Vlaanderen door Prof. Stan Leurs van uitzonderlijk belang. De zeer ingewikkelde studie van deze stijlperiode in bovengenoemd gebied wordt door deze heldere uiteenzetting ten zeerste gebaat. De bijdrage van Kan. Maeve over Beeldhouwkunst, schilderkunst en kuntsnijverheid voor 1400 geeft naast een flinke tekst een reeks cliche's naar werken waarvan de afbeelding totnogtoe moeilijk te verkrijgen was en die een kunstkenner gaarne zal bezitten. Afleveringen 3 en 4 brengen het hoofdstuk omtrent de receptie der gothiek en de vroeg-gothiek van Prof. Leurs met het noodige illustratie materiaal. Een uitgebreide Literatuuropgave wordt telkens aan de hoofdstukken toegevoegd.

In de bijdrage van dr. Lavalleye wordt Jan Van Eyck als de schilder van het Lam Gods aangegeven. De legende omtrent Hubert heeft afgedaan. Ook inzake het geval Van der Weyden kiest de schrijver partij. Hij meent de meester van Flémalle uit den catalogus der schilders van de XVe eeuw te kunnen schrappen en aan Robert Campin enkel decoratieve werken toe te kennen. Zoo komen een heele serie werken op naam van Van der Weyden die daar vroeger niet ondergebracht werden. Verder worden hoofdzakelijk Dirk Bonts, Justus van Gent en Hugo van der Goes behandeld. Wat de invloed der vlaamsche primitieven aangaat zouden wij niet durven beweren dat enkel Napels en Sicilië de vlaamsche strooming hebben geput. Het zou ons niet verwonderen dat nadere studie hem in Noord Italië een ruimer aandeel zal toekennen. Bij het hoofdstuk van de heer Lyna over de miniatuur hoort een voortreffelijke gereproduceerde kleurplaat. Zooals men ziet worden de verwachtingen niet beschaamd die bij het verschijnen van de eerste aflevering werden gesteld. Wij zien het vervolg van deze publicatie met meer dan gewone belangstelling tegemoet.

D.V.

Br. Felix-Alfried: ‘Het Wezen van Gezelle, bij een ontleding van Rijmsnoer’. Bode v.d. Christelijke Scholen, Gent, 1936.

Beurtelings behandelt schrijver: de kunsttechniek van Gezelle, Gezelle en de natuur, het diepere leven van Gezelle, Gezelle en de gemeenschap. In de drie eerste delen komen we telkens terecht bij technische gegevens, het diepere wezen van Gezelle wordt ternauwernood aangeroerd. In het laatste deel begaat schrijver de fout sociaal gevoel met gemeenschapsgevoel te verwarren, wat er hem toe brengt H.R. Holst als ‘vergroeid met de gemeenschap’ te aanzien en Gezelle op gemeenschapsterrein haar mindere te noemen. De laatste bladzijde en het besluit zetten die vergissing niet volkomen recht. Onder kritisch geleide van een leraar is dit boekje wel geschikt om in de school dienst te bewijzen bij een eerste kennismaking met Gezelle.

K.V.