Volk. Jaargang 2

[p. 22]

Albe: Aan mijn kerubijn

Ik bouwde in uw nabijheid
een droom van eindeloze weelden
wijl elk mijner gepeinzen
zich duizendvoudge vreugden beelden
doorlevend passieloze stonden
haast mijn beklijvend lijf ontbonden.

Wen 'k uw genaderijk nabijzijn
uitzinnig wou ontkomen
doorkorven mij duizenden angels
van dierlike demonen:
'k weet deze woekerende pijn voortaan
als schimmel in uw schaduw staan.

Mij rest de grenzeloze leemte
die eens mijn weidse droom besloot,
mijn ijle zoeken 't grauwe deemster
van ogen domig brekend vóór de dood
nog levend aan een laatste vezel pijn:
een beurse vrucht bij uwe hand te zijn.

(Uit: Kerubijn en mens).

Vignet van
FRANS MERTENS