Volk. Jaargang 1

[p. 251]

Loe Maas: Mysteres

aan Ch. Baudelaire.

Mijn ziel en de zon
hangt in rose luchten
een effen-geele lampion.

Mijn ziel en de zon in 't groene zuchten
van den slapenden vijver. Wie brak
zoo hevig dien blauwen tak
vol rijp-gedroomde vruchten?

Was 't een kalme, gouden roos
die een twijg om aan te bloeien koos?

Rimpelingen, rand om rand
zingen hun weg naar het doode land.

Was 't een ster die schoof door 't stille diep
van de schaduw? Of een visch die sliep
in een gouden vlucht,
tot de zon en de ziel hem wakker riep
en hij vloog als een zucht

langs den blauwen tak
die rijpend en droomend zoo hevig brak?

MAASTRICHT