Volk. Jaargang 1

[p. 215]

Jef de Belder: Hemelvaart

Hoor, het is de merel die zingt.
De Lente begint.

‘Wat staat gij naar den hemel te zien?
Hij is al bij Zijn vader. Tien
van u moeten nu verder gaan,
- de jongste blijft bij de Moeder voortaan -.
Maar wacht nog tot het Pinksteren wordt
om weg te stappen, twee aan twee, omgord
en met uw reisstaf over de wegen.
Dan zal de Geest, die als een tongenregen
boven uw hoofden ruischen zal
in uwe baarden beven zal
(door uwe bevende gebeden
en door de talen die uw mond zal weten):
- een val van vuur -
plots dalen over u.
Gij zult niet meer verdwalen.
Dan gaat Petrus over berg en dalen
zijn groote stappen voeren;
de zware trom van de aarde beroeren
en u allen naar Hem terug voeren
die, hoewel Hij bij zijns vaders troon blijft staan,
waar gij u ook zult wagen
met u zal verder gaan
tot het einde van de dagen’.

Hoor, de Lente zingt.
Komt, laat ons gaan.
Wie den Geest ontving
moet met ons gaan.