Volk. Jaargang 1

[p. 191]

Karel Vertommen: De trommelaar

Een man sloeg op een grote trom

gewonnen verloren;

in drommen verdrong zich eenieder rondom

om z'n woord te horen.

Hij roffelde maar en sprak soms een woord,

maar dat ging verloren;

en hoe minder het volk van zijn woord had gehoord

hoe meer het wou horen.

Hij stapte vooruit en hij roerde de trom

door alle straten.

Geen mens vroeg zich af waarheen of waarom,

maar het dorp was verlaten.

Hij roffelde, stapte, en roerde de trom

gewonnen verloren;

maar niemand kreeg uit zijn stemgebrom

een woord te horen.

Zij gingen tot aan de zoom van een bos,

hun stap werd zwaar;

toen sprong er een uit de menigte los

vóór de trommelaar.

Hij trapte en sloeg dóór het trommelvel

gewonnen verloren,

en vloekte: nu krijgen we eindelijk wel

zijn woord te horen!

Daar stond nu de man met gescheurde trom

en rode wangen.

Hij zweeg... En niemand vraagde waarom,

maar de man werd gehangen.