Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

Werkzaamheid en Genoegen.

Wijze: Wilt tot uw best 't geheim betrachten.

Gij die 't genot zoekt van dit leven,

En vrolijk en gezond wilt zijn,

Hoe vaak ontmoette g' in uw streven,

In plaats van 't wezen, slechts den schijn. (bis)

Nu was 't de wijn, dan waren 't de vrouwen,

Dan weer het spel dat u vermaakt;

Maar naauwlijks hadt gij 't regt gesmaakt,

Of d'onlust deed u dit berouwen. (bis)

Natuur schenkt ons haar zegeningen;

Maar straft het misbruik altoos hard.

't Gebruik maakt ons haar gunstelingen;

Te veel genot baart altoos smart. (bis)

Zij vormt ons voor een werkzaam leven,

Dat nu geniet, dan weer ontbeert,

En daardoor ons weldadig leert,

Een prikkel aan 't vermaak te geven! (bis)

[p. 44]

 

Den landman aan een disch gezeten,

 

Geschikt voor een' gezonde maag,

 

Rust uit van zorgen, zwoegen, zweeten,

 

En 't gansche huisgezin eet graag: (bis)

 

Is 't soms wat sober, 't kan toch smaken,

 

De honger proeft zoo naauw juist niet:

 

Hij, die alleen hier voert 't gebied,

 

Weet 't beste de sausen toe te maken! (bis)

 

 

 

En, ô! wanneer hij 't feest ziet naad'ren,

 

Zoo lang met ongeduld verwacht,

 

Dan ziet men oud en jong vergaad'ren;

 

Men stoeit, men speelt, men zingt, men lacht! (bis)

 

Nu kan hij regt zijn hart ophalen:

 

De bierkan gaat van hand tot hand;

 

't Is alles aan de vreugd verpand,

 

Die thans door niets zich laat bepalen! (bis)

 

 

 

Tevredenheid! ô ziel van 't leven!

 

Gij, die rondöm en in ons ligt,

 

Hoe vaak zien w'ons door u begeven,

 

Als wij verzaken onzen pligt! (bis)

 

Hoe wreekt gij u, voor dit verlaten,

 

Door wroeging, naberouw en smart,

 

En alles wat het menschlijk hart,

 

Het leven zelve kan doen haten! (bis)

 

 

 

1804.