Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

Het Babbelen.

Wijze: Cadet Rensel est bien enfant.

Wat gebabbel, wat gepraat, }

Hoort men niet in huis, op straat! } bis

Ieder een heeft wat te klappen,
eder een heeft wat te snappen:

Ja, hoe men 't vat, }

D'een scheelt dit en d'ander dat } bis

Joost lacht als een halve gek; }

Pieter heeft een valschen trek; } bis

Flip is slordig en hoovaardig;
Steven houdt zich zelf voor aardig:

Ja, hoe men 't vat, }

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

[p. 38]

 

Willem vliegt als buskruid op; }

 

Lucas is een korselkop; } bis

 

Klaas is voor een man te proper;

 

Teeuwis is een semelknooper:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

 

Dirk houdt in de herberg huis; }

 

Gerrit is een vrouwenkruis; }

 

Krelis houdt te veel van slapen;

 

Roeland is een aap der apen:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

 

Stijntje ziet zoo zuur als eek; }

 

Grietje spreekt geen eenen spreek; } bis

 

Willempje gaat veel te zwierig;

 

Lijsje is als het graf zoo gierig:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

 

Bregje is morsig als een zwijn; }

 

Niesje lijkt wel een bagijn; }

 

Fijtje is stil gelijk een kwaakster;

 

Krisje klapt gelijk een aakster:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

[p. 39]

 

Geesje spreekt maar zelden waar; }

 

Naatje is scherp gelijk een schaar; } bis

 

Jansje weet van geen manieren;

 

Lotje snapt alleen van zwieren:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

 

Maar laatst dacht ik: zoo veel kwaad }

 

Praat m'in huis en op de straat. }

 

En 'k begin voor vast te vreezen,

 

Dat de helft wel waar zal wezen:

 

Ja, hoe men 't vat, }

 

D'een scheelt dit en d'ander dat. } bis

 

 

 

Doch ziet elk zich zelf voorbij? }

 

Hapert ook niet wat aan mij? }

 

Dat begin ik t' overwegen,

 

En ik vond dat zoo ter degen,

 

Toen dacht ik: foei, }

 

Dat 'k met and'ren mij zoo moei'! } bis

 

 

 

Neen! laat elk zijn wegje gaan, }

 

't Gaat mij immers weinig aan! }

 

'k Zal, in plaats bij and're lieden,

 

Maar mijn eigen tuintje wieden,

 

Daar dat gewis, }

 

Vol genoeg van onkruid is. } bis

 

 

 

1804.