Volks-liedjens, uitgegeeven door de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen (5 delen)

De Vrolijkheid.

Wijze: Laat ons te zaam in vriendschap leven.

Vrienden! komt eens verheugd gezongen!

Vrolijkheid vereischt een lied,

Dat haar, met veréénde tongen,

Ongedwongen, hulde biedt.

Wat beteekent kostbaar eten,

Daar men statig is gezeten,
Zonder de gulle Vrolijkheid,

Vrolijkheid,

Die op doornen rozen spreidt?

Wat baat het toch, altoos te zwoegen,

Treurig voor zich neêr te zien?

Neen: hij, die wijs is, zoekt genoegen,

Waar 't met eere kan geschiên,

Stelt het zorgen dan ter zijde!

Dat zich elk met mij verblijde,
Zinge, tot lof der vrolijkheid,

Vrolijkheid,

Eer men van elkander scheidt.

[p. 8]

 

Lacht dan en zingt: uw zorgend zuchten

 

Weert gevreesde rampen niet.

 

Schenkt dan en drinkt, en smaakt de vruchten,

 

Die het gunstig lot u biedt.

 

Vrienden moeten vrolijk wezen;

 

Vreugde kan de smart genezen;

 

Kommer zwicht voor Vrolijkheid,

 

Vrolijkheid,

 

Die door vriendschap wordt geleid.

 

 

 

Vrienden! wel aan, zet thans uw zinnen

 

Gul tot vreugd', en drinkt met mij;

 

Brengt u het goede slechts te binnen;

 

Schuift de kwade luim ter zij'.

 

Zoo, zoo kan ons gul verkeeren,

 

Duurzaam, ons geluk vermeêren.

 

U gelde deez' dronk, ô Vrolijkheid!

 

Vrolijkheid!

 

Zelv' hebt g'ons deez' dronk bereid.

 

 

 

1801.