Knye-werck,
Op de regel, 't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
ROept my aen in den noot ick sal u helpen trou,
En mijnen Geest aen-bien, met een seer groot ontfermen,
Dit segt ons Gode toe, dat hy dit steets doen wou
Als wy ons sonden vlien, en hebben groot berou,
En roepen Christum aen met een seer droevich kermen,
Dat hy ons uyt genaed' door sijn geest wou beschermen:
Want 't is Gods geest die ons op goede wegen weyt,
En die de selve heeft ontvanght hy in sijn erremen,
Want sonder sijnen geest is ons doen ydelheyt,
Wie kan hem sellifs doch beroemen met bescheyt,
Als wy en hebben niet dien goeden sond ontlader,
Geluckigh is den man die door hem wert geleyt,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Niet ons, niet ons, maer u, maer u, komt toe de eer,
Want ghy zijt een fonteyn daer alle deucht uyt vloeyen,
En die den mensch uyt liefd leyt in u rechte leer,
En wilt door uwen geest henlieden d'allen keer
Met een medogentheyt bevochten en bespoeyen,
Dat sy als ced'ren groen geluckigh mogen bloeyen,
Want ghy dien mensch altijd ter rechter zijden zijt,
Op dat ghy haer bevrijt van duyvels list of boeyen:
Want als den mensch hem selfs versaeckt en God belijt,
En heeft sijn wetten lief met ernst ende vlijt,
Op dat hy hier door wil ons zijn een goe berader,
En geven niemant d'eer, als Gode t'allen tijt,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
| |
Sonder Gods geest ist niet, of wy al vele doen,
Wy komen sonder dien den Heere niet aenkleven,
Sonder sijn geest en kan den mensche hem neet spoen
Of Christum kennen recht, of hebbe geen vermoet,
Maer sijn ghelijck het riet, wech van den wint gedreven,
Ia komen steets in angst met druck en droevich beven,
Door dien hem God den Heer niet op sijn wegen stiert:
Want 't is Gods goeden geest die ons in hem doet leven,
Dat daer geen boos bedrog van ons en wert versliert,
Maer hier door leven wy, g'hoorsaemlijk gemaniert,
Als hy ons gonste doet, en opent desen ader,
O wat een grooten schat die dus den Heere viert,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Niemant kan roemen hem over des Heeren geest,
Dat hy die uyt verdienst van Gode heeft ontfangen:
Want 't is den selven, die ons alle minst en meest,
Int goede stiert, en doet smaken der deuchden keest,
Dat wy in liefde trou maken ons rechte gangen,
En onsen naesten niet met eenich moetwil prangen,
Ia sonder sijnen geest so is den mensche niet,
Al sijn gebedt is stof, en ydel sijn lofsangen
Soo langh als God den Heer dees gaef u niet aenbiet,
Want sonder sijnen geest en kan niet sijn gewiet
Het onkruyt uyt den mensch, noch tot hem komen nader,
Ons macht die is te kleyn, geen goet uyt ons geschiet,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Lambrecht Verbrugge:
Spoet naer 't goet.
|
|
Auteursrechtvrij