Knye-werck,
Op den regel, 't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
DEn mensche van sich selfs is tot het quaet ghenegen,
Want sijn natuer brengt voort verdervingh aller wegen,
't Goedt in hem noch ghesien, sich selfs doch niet en leert,
Iae kan niet komen tot de wet sijns selfs te degen,
Soo diep is zijnen geest vol quaet; maer God niet eert
Onderworpen; hoe kan 't wesen hy hem bekeert,
Wanneer hy hoort Gods woordt uytspreken als een zegen,
Versaeckt u selfs en komt met ootmoedich begeert,
Om radingh van Gods geest, dat ghy daer door moecht weten
Hoe diep den val is, en verder in gegeten
Boven 't gewisses macht uyt liefdens rechte Ader,
Comt God roeren 't gemoet ten gronde af-gesmeten,
'T is 't werck van Godes geest te roepen Abba Vader.
Wt ons selven niet goedts, maer uyt ons selven boos
Sijn wy uyt der natuer, maer Godes geest altoos
Die werckt 't al in den mensch, iae 't quaet ten goeden enden,
Wt liefde tot den mensch, want 's menschen liefde broos
Is tot des duyvels raet geneghen sterck met benden,
Want eer dan Gods geest komt niemandt ist die Godt kenden,
Door ons verstandt noch werck, want een hert dat is voos
Dat heeft noch jeugt noch kracht, ghy mensch waer wilt gh'u wenden,
V sonden die sijn het die u van Gode scheen,
Gheweken sijt ghy af al t'samen jae niet een,
Die wercken eenich goedt, Godts geest is dan den Ader
Van liefde en genaed', tot sijnes eers verbreen,
'T is 't werck van Godes geest te roepen Abba Vader.
| |
Abba Vader, wy door 't verdienst van Christi wercken,
Roepen vry over luyt, om dat in alle percken
Niet schaed' de hel noch doodt, hy heeft aen-genomen fijn
De ware menscheydt van Marie, wilt hier op-mercken,
Ons vleesch in als gelijck, maer vry van sond' te sijn
Moeten wy dat verstaen, want hoe soud' hy ons pijn
Hy die daer sondich is laden op hem, dien stercken
Moest over wonnen zijn, end' sijnen valschen schijn
Moest wesen klaer ontdeckt, doort licht van Godes geest,
Van hem die overstolpt was sonder alle maten,
End' in volheyt des tijdts, hem af-nam al de vaten
Om dat door list en sterckt, hy niet soud' sijn een schader,
Wel roept dan overluyt, wie dat ghy zijt van staten,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Wie Godes geest niet heeft, die en komt hem niet toe,
Maer die God eens aenraeckt en wert hy nimmer moe,
Wie Godes geest gevoelt die sal in liefde swellen,
Wie Godes geest heeft in, die staet ghelijck de vroe,
Wie van God wert ghetiert die gaet sijn kracht vertellen,
Wie met Gods geest regiert niet kan hem tegen stellen,
Wiens ziel raeckt Godes geest kan strijden tot den bloe,
Wie van Gods geest gesterckt is kan 't slangen vel pellen,
Wie die Fonteyne smaeckt, den sulcken nimmer dorst,
Wiens geest de ghenaed' proeft, die loopt op 't alder korst,
Wie door Gods geest hem kent, welck is sijn sondts ontlader,
Verwerpt sijn vryen wil en roept sterck uyter borst,
't Is 't werck van Godes geest, te roepen Abba Vader.
Soeckt naer 't nieuw, dat eeuwigh duert.
|
|
Auteursrechtvrij