Refereyn:
Op den regel. Geluckich is het land, daer sulck een volck in woonen.
VVAnneer den mensche komt, sijn hert en ziel te neygen
Tegen Godts wil en wet, door ongehoorsaemheyt,
Soo komt de Heer het landt, het landt dat hy zijn eygen
Niet nemen wil met straf, en sware plagen dreygen
Tot een verdiende straf, die nimmer daer van scheyt,
Dat het geen vruchten geeft, maer moet steedts dragen leyt
Door 't ongehoorsaem volck, die in den lande sweven,
Ia staegh de Heer aen 't landt, sijn toornigheyt uytspreyt,
Soo langh den mensch den Heer, van herten niet aen-kleven
Maer voeden op haer lust, waer toe sy sijn geheven
Sonder te thoonen lief of g'hoorsaemheyt oprecht,
Maer soo wanneer het volck, den Heere vreest met beven,
Soo wert veel heyl en vreught den lande toe-gesecht,
Als liefd' en g'hoorsaemheytdt, den mensch Godes wegh, leght
Bewandelt, met een lust, om hem uyt lieft te kroonen,
Soo wert 's landts welstant vast van Godt den Heer gehecht,
Geluckich is het landt, daer sulck een volck in woonen.
Ia als den mensche komt, uyt liefde t'allen dagen
Door de gehoorsaemheydt, sijn Godt te roepen aen,
En steedts in sijne wet een lust heeft en behagen,
Hy sal haer steedts sijn heyl en hulpe toe gaen dragen,
En haer vyanden al verstroeyen en verslaen,
Ia sullen steedts met smaet en schande moeten staen;
Door dien sy 't heylsaem volc gans soecken te verdryven:
Want God haer helper is, die haer wel wil beraen,
Ia wil in eeuwigheydt daer woonen ende blyven,
By dit sijn eygen volck en 't landt steedts doen beklyven
Een rijck gezegent Vee, en overvloet van vrucht,
En sal veel wijn en melck om hare vreucht te styven
Voort-brenghen door Gods kracht en vriendelijck gerucht,
Want daer den mensch uyt lieft tot sijnen Schepper sucht,
En God door g'hoorsaemheyt steeds biddet sonder hoonen,
Dan wert den mensch bevrijt onder des Hemels lucht,
Geluckich is het lant, daer sulck een volck in woonen.
| |
Wat sou den Schepper doch ter werelt meer bewegen,
Om heyl en vreughde doch te brengen over 't landt,
Alsdat den mensch Godt diendt, soo hem wert voor gedreghen,
Naer sijnen wil en wet, om krijghen sijnen zeghen
En looft door g'hoorsaemheydt, niet naer sijn selfs verstant,
Maer daer Gods wil hem stiert die hem aen biet de hant,
Waer in hy stellen moet sijn hoop en vast vertrouwen,
Op dat hy noyt en komt tot on-eer ofte schant,
Maer wil in vaste hoop op sijnen Schepper bouwen,
Ia laet hem noyt geen dienst te veel zijn of berouwen,
Maer is gehoorsaem Godt naer sijnen wil en wet,
O een geluckich landt, waer dat men mach aenhouwen
Sulck een Gods-dienstich volck, binnen u vast geset,
Dit landt moet steedts bestaen, en nimmer sijn verplet,
God wil hier aen zijn macht, en heerlijckheyt bethoonen,
Hy heeft het selve lief, het brenght hem vreughde met,
Geluckich is het landt, daer sulck een volck in woonen.
Wat een geluckich landt, waer dat God heeft gaen stellen
Herders, die desen wegh den mensche leeren siet,
Op dat zy hier in vast, bestaen steedts sonder hellen
En haer des Heeren lof tot haren dienst vertellen,
'T is een geluckich landt, waer dit alsoo geschiet:
Daer de Herders zijn getrou, en Gode steedts aen biet,
Liefdens gehoorsaemheyt tot voorstant vant gemene,
En hier in niet vertraecht, noch nimmer van en vliet,
Ia laten God haer troost steedts zijn en anders gene,
Op dat hier door het landt bevrijt sy van gewene
En God sijn zegen van het selve niet en scheyt,
Maer met zijn jonst bekroont, ja met zijn liefde rene,
Op dat het ghoorsaem volck, met vreuchde daer in weyt,
Ia 't eeuwigh beste goet in hoop hy vast verbeyt
Daer met den Heer hem sal seer rijckelijck beloonen,
Daer zy oock nimmer niet en weten van geen leyt,
Geluckich is het landt, daer sulck een volck in woonen.
Spoet naer 't goet.
Lambrecht Verbrugge.
|
|
Auteursrechtvrij