Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen

[fol. Oo4v]

Antwoorde,
Op den regel: Geluckigh is het landt, daer sulck een volck in woonen.

MEn kan men mach geen lant, met recht geluckig noemen,
Dan daer Gods ware woordt, wert suyverlijck geleert,
Sijn noyt volpresen wet, waer voor den mensch moet schromen
Het Euangelij soet, tot troost al van den vromen,
Daer tvolck God waerlijck kendt, en hem ten rechten eert,
Waer door een goede wet het quaet wel wert geweert,
Al waer den onderdaen door liefde wert gedreven,
Daer d'een den ander sticht, en hem vant quaede keert,
En maeckt Godts ware woordt een regel van sijn leven,
Die noyt niet vollen wil haer tot de sonde geven,
En niet en misvertrouwet aen Godts genade goet,
Of Werelt, Duyvel, Hel, tot hem komt aengeheven,
Stadigh op Godt vertrouwt, in druck of tegenspoet:
Iae alles acht voor dreck, om Christi dierbaer bloet,
O sulck een volck wilt God, eens uyt genade croonen,
Dus wensch ick over luydt, met hert en monde soet,
Geluckich is het land, daer sulcke volckeren woonen,

Geluckigh is het landt, daer tvolck hem staegh laet leyden

Door Godes geest, die doch ons hert en wesen kendt,
Daer trouwe Leeraers ons, den rechten wegh bereyden
Tot goet om noyt van hem in eeuwighheydt te scheyden,
Geluckigh landt daer Godt al sulcke boden sendt
En daer Godt uyt genaet ons tot zijn volck soo wendt,
Als sy de vuyle sondt haer steedts laten berouwen.
Waer mee dat sy Gods wet schand'lijck hebben geschent:
O sulck een volck dat sal Gods heyl eenmael aenschouwen
Wanneer sy leggen af haer boosheyt sonder flouwen,
En dat de lieft in haer vertoonen sal haer kracht,
Geluckich landt wiens volck op desen hoeck-steen bouwen,
Die haer vyanden al ter neder heeft gebracht,
En die voor hem nu sijn een Priesterlijck geslacht,
En een verkregen volck, die God eens wil beloonen,
En spreeckt mijn siele dan, met herte en gedacht.
Geluckich is het landt, daer sulcke volckeren woonen.

[fol. Pp1r]

 

Geluckich is het landt, daer wijse Voester Heeren

 

Regieren in eendracht, tot op-bouw van Godts kerck,

 

Daer men den vloecker quaet niet lijdt noch wilt begeeren,

 

Den hoeren-legher stoort, den lasteraer gaet weeren

 

Den smader van Gods woordt, den spotter van sijn werck

 

Stelt buyten het Verbondt, soo langh haer ooghe-merck

 

Tot boosheyt is geneyght, geensins en tracht te lijden,

 

Daer men niet aen siet, Rijck, Hoogh, Geleert, of Cleren,

 

Daer men de jonghe jeucht laet leeren end' castijden,

 

Daer men der weed'wen saeck in 't recht niet stelt bezijden,

 

Daer men de wees gedinckt en over d'arm ontfermt,

 

Daer 't weerlijcke sweert gevoert wert t'allen tijden,

 

Den boosdoender gestraft, den vromen wert beschermt,

 

Daermen niet en verstoot, den Vreemdelinck verermt,

 

Daer men om geen geschinck het quaet en wil verschoonen,⁺

 

En daer de liefd' tot't goet, int hert soo is verwermt,

 

Geluckich is het landt, daer sulcke volckren woonen.

 

 

 

Geluckich is het landt, daer niet de stom Afgoden⁺

 

Werden in plaets ghedient, van God tot alder stondt,

 

Daer men gelooft en doet het 't geen God heeft geboden,

 

En Christum niet versaeckt al met de blinde Ioden,

 

Maer hem met hert en ziel belijdt met volle mondt,

 

Een volck waer mee dat Godt gemaeckt heeft zijn Verbont,

 

Die haters zijn vant quaet en alle boose wegen,

 

Die kennen haer natuer genegen tot de sondt,

 

Daerom met alle vlijt de selfde steets gaen tegen,

 

Die oock liefde tot Godt en haren Naesten plegen,

 

En alle vyantschap, ende geveynsden haet

 

Afleggen, t'aller stondt, en wachten soo den zegen

 

Van Godt, door Christum goet, alleene uyt genaet,

 

Die oock gedencken voort, sijn eeuwighe weldaet,

 

Die hy in Christo haer genaed'lijck quaem verthoonen,

 

Ach ach mijn ziel die moet, uytwerpen in dees staet

 

Geluckich is het landt, daer sulcke volck'ren woonen.

Matthijs Ionck-Heere.

Tracht nae beter.

+ Deut.16.v.19.

+ Deut.16.v.22.