Veere,
De Witte Lelyen, en in reynder jongsten groeyende
Den Prophete Davids dertigsten Psalm, met zijn voyse: uyt den Text ghepast.
Op de Sin-spreucke vande Blauwe Accoleyen tot Vlissingen,
Den Geest ondersouket al.
Die Godt heeft tot sijn hulp geen dingh hem hinder doet.
1 ICk prijs u Heer, g'hebt my verhoocht,
En bid u dat ghy niet ghedoocht,
Vermits ghy groot en machtigh zijt,
Dat mijn vyanden t'een'gen tijt
Over mijn staet hun selfs verblijden,
Want die ghy helpt die zal niet lijden.
2 O Heer ick schreyde doch terstont,
Maeckte ghy weder my gesont,
Mijn ziele naulijcx aengeroert,
Hebt die uyt de Helle ghevoert,
Daer d'ander in der Hellen vaerden,
Door uwe hulpe my bewaerden.
3 O Heylighen zinght lof en danck,
Want Godes tooren duyrt niet lanck,
Die savonts drouf te bedde gaet,
's Morghens met vreuchde weer opstaet,
Dus machmen wel met waerheyt segghen,
Die Godt helpt blijft niet nederlegghen.
4 Want Heer na u vermaeck en lust,
Hebt ghy mijn Berch sterck toegherust,
Doch doen u aensicht van my weeck,
Verschrickten ick, en gantsch besweeck,
'k Wil tot u roepen, ende smeecken,
Want die ghy helpt sal niet ontbreecken.
5 Wat is 't bloet nut, als ick ben doot,
Doch sal het stof dat ghy zijt groot,
V dancken dat ghy bent ghetrouw,
O Heer hoort en troost my in rouw;
Mijn vreughde treyn wilt niet vermindren,
Want die ghy helpt, niet can hen hindren.
Spoort na deught.
|
|
Auteursrechtvrij