Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio Ii4v]
| |
Stemme: Mijn Rosemond alleen voor wien ick, etc.
HOe langh benoude hert, verdwijnt ghy in u smert,
Of zijt ghy soo benert in uwe sonden,
Waerom bejaeght ghy niet, nae die kan u verdriet
Geheel maecken tot niet in korter stonden,
Op dat ghy meucht u ziel bevreden,
Door hem die daerom heeft gheleden.
2. Soo ghy der Heeren Heer, toe voeght der eeren eer,
Hy sal vermeeren meer sijn gulden regen,
Want hy deed al die gheen, die met begraegingh treen,
Nu en oock langh voor heen op sijnen zegen,
Noyt Vyants mick begluerde hinder,
Gelust, gerust blijft overwinner.
3. Het driftigh bies-gevlecht, gesonden trouwe knecht,
Ontvlieght het bloedt gherecht Egiptenaren,
Gheen Schutters pijl bevloogh, int swencken van het oogh,
Verschricken hem bedroogh noyt in gevaren,
Den briesschen muyl verstomt haer tanden,
De kuysch bevrijdt uyt geyle handen.
4. Geen wrock van Broeders haet, kon teelen eenigh quaet,
Als Hemel-Goden baet daer aen komt raecken,
Of gheen vervloeckt ghewas, vyer-toppigh meerder was,
Met al het stijf gheblas der Helsche kaecken,
't Vernietight in het boos begheeren,
Godt is met hun, wie kan haer deeren.
5. Geen aerdsche Prins hoe straf, bedwongh met sijnen staf,
Yets dat den Hemel gaf In jeucht te groeyen,
Den Geest het al doorsoeckt, het Groen Laurier verkloeckt,
Al of den Vyandt vloeckt om 't uyt te roeyen:
Rethorica met gunst beladen,
Noch spijt of nijt beswalckt haer bladen.
Liefd' al meer. |
|