Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof– Auteursrechtvrij
[Folio Gg4r]
| |
Op de wijse: Had ick duysent ysere tongen.
HAd ick duysent ysere tongen
Schoon van stof,
Die altesamen queelden en songen
Tot den lof,
Van wijsheydt // die ons leyt
Metter hant, op't ware deuchdens pat
En door den schat
Van 't geloof // op ons schoof,
Goddelijcke hulp, soo dat ons niet
Kan schaden yet.
2. In Gods Woort is het te lesen,
Die Godt helpt
Heeft geeningh ongeval te vreesen:
Maer hy stelpt
Al 't verdriet // acht oock niet
Wat hem op aerden overvallen kan,
Ia sulcken man
Hem betrout // 't spreeck-woordt out,
Die God heeft tot hulp, kan geen dinck siet,
Hinderen yet.
3. 't Landt machmen wel geluckig noemen,
Daer men hoort,
d'Inwoonders op Gods hulpe roemen
En Godts Woordt
Niet verkeert // wordt geleert,
Het welck wijsheyt onderscheyden moet,
Daerom is 't goet,
Dat elck tracht // na sijn macht
Te oeffenen wijsheyt, en haer deucht,
Die elck verheught.
4. De deucht die wijheyt ons gaet raden,
Is d'oorsaeck
Dan den mensch oock voor Gods weldaden
Schept vermaeck
In Gods lof // en niet slof
Wort bevonden tot Godsdienst, waer door hy
Sich maket vry
Vande sond' // die hem bond'
Aen de straf daer Gods hulp hem van vrijt,
Tot aller tijdt.
5. Godts hulpe heeft oock wel bevonden
Onse Prins,
Want hy door sijn kloecke vonden
Na sijn wins:
Dickmaels doet // den hoochmoet
Sijns vyants, door wijs beleyt dalen haest:
Dies gantsch verbaest
Spangien beeft // daerom heeft
Nassou liefde tot Godts rechte Leer,
En sijns Naems Eer
Rust baert lust. Gornichem den 24 Iunij 1641. A. van Brey. Bij de Kamer vernieut uyt Liefde, by 't Zegel-bloemken. |
|