Veere,
Antwoorde Op den Regel
Van de witte Lely en de blaeuwe Acoleyen binnen Veere.
GEsegent is het landt hier onder 's Hemels wolcken,
Daer Godes Kind'ren zijn lieftallich by den volcken,
Want deur haer deughtsaemheydt een yder werdt gesticht,
Van Gode hier gestelt beneden als sijn tolcken:
Want door dat heylich woordt wert menich mensch verlicht,
O wel geluckigh landt daer yeder doet sijn plicht!
Daer eyder in Godts vrees sijn wegen recht gaet rechten,
Daer men tot Godes eer wel loffelicke dicht,
Daer men Lof-sanghen singht als doen Godts trouwe knechten,
Daer yeder sijn verschil in Godes vrees gaet slechten,
Daer men den boosen wech van gantscher herten vliet,
Daer men gebruyckt Godts woordt voor kijven of het vechten,
Daer men den armen mensch hulpelick handen biedt,
Daer men Godts heyligh woordt met vreughden preecken siet,
Daer men de ware deught uyt liefde recht gaet loonen,
Daer men gevangens veel vertroost in haer verdriet.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volcken woonen.
Daer men gelatentlick gaet wandelen Godts wegen,
Daer men geduerelick d'eendrachtigheydt gaet plegen,
In alderleye staet, O wel geluckigh landt!
By u gevonden werdt gewisselick Godts zegen,
Daer men den vroomen eert als 't kostelickste pandt,
Daer men in Godes vrees ontsiet sijn machtigh handt,
Daer men oock steedes gaet sijn Lof en Eer vermeere,
Daer men niet tegen Godt of sijn Gesalfden kant,
Daer men d'Afgoden gaet uyt Godes Tempel keeren,
Daer men kust den Soon soo David ons gaet leeren,
Daer men oock niet en houdt den goddeloosen raedt,
Daer haet, nijdt, twist, gekijf, ons naesten niet kan deeren,
Daer yeder met vermaeck in Godes wegen gaet,
Gesegent is dat huys, gesegent is die staet
Daer yeder sijn geloof gaet uyt de wercken toonen,
Daer men oock niet bemint onrust of eygen baet.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volcken woonen.
| |
Waer ick mijn selver keer dit staet op vaste gronden,
Ick vind het Landt vol vreught gesegent t'allen stonden,
Daer yder in den Heer op sijnen wegen let,
Daer Godes heylge vrees by yder werdt gevonden,
Daer men in waerde houdt Godes heylge Wet,
Daer men als een patroon 't selfde in 't herte set,
Daer men met vreughden strijt onder Christi banieren,
Daer men oock vindt, dat is, den Antechrist verplet,
Daer men u Sabbath Heer, uyt 's herten gront gaet vieren,
Daer men oock niet en siet de vuyle lusten swieren,
Daer men justitie houdt den vroomen tot een schilt,
Daer men oock niet en hoort den rooden Draeck staegh tieren,
Daer met sijn naesten is altijdt in vreed en stilt:
O wel geluckigh mensch! Godt tot u spreecken wilt,
Komt heden in mijn Rijck, geniet der vreughden kroonen,
Want ghy my wel behaeght, tot u mijn lief is milt.
Geluckigh is het Landt daer sulcke volcken woonen.
O nieuw Ierusalem! Op u soo ga ick dincken,
Op u heylige Stadt daer niemandt niet kan mincken,
Van uwe Borgers veel die woonen in u Zael,
Wel salich is die man die 't nieuwe daer sal drincken,
Och! die daer wesen mocht een wachter in 't portael,
O by dat wesen Godts! daer vint ghy 't altemael
Der vreughden volheyt steets die Borgerij verselden,
Daer wert met vreught gehoort de Goddelicke tael,
Van u o Mannen Godts! onwinnelicke helden!
Die voor den rooden Draeck haer herten knyen noyt velden,
Daer singht ghy vrolick nu voor 't Lam halleluja,
Daer hoort men roepen staegh, soo ons Schriftuer vertelden,
Heyligh, heyligh o Godt! groot zijt ghy in gena,
Daer werden afgedrooght haer oogens tranen dra,
Daer werdt gehoort de stem, komt hier mijn Bruydt mijn schoone
Geniet dit heyligh Rijck u lange toe geda.
Geluckigh is het landt daer sulcke volcken woonen.
In reynder jonsten groeyende,
Jacob van Eepen.
Hierna een beter,
|
|
Auteursrechtvrij