Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio P3r]
| |
Op den Reghel: Geluckigh is het lant daer sulcke Volck'ren woonen?
DEn Heere onsen Godt, straft rechtvaerdigh de sonden.
Maer is tot aller tijdt oock lanckmoedigh bevonden,
Daerom verschoont hy den godtloosen voor een tijdt,
Wel om der Vromen wil, als tot verscheyden stonden.
Ghebleken heeft, al schelt hy haer de straf niet quijt,
Want de liefde tot zijn Kinderen streckt soo wijt
Dat hy om harent wil den Godtloosen schenckt goedigh
Heyl zeghen en voorspoet, waer in hy hem verblijdt
Ende verwacht alsoo, haer bekeeringh lanckmoedighGa naar margenoot+
Eer hy sent in haer Landt, hongher, pest of swaert bloedigh
Tot haer eeuwigh verderf, jae hy verkort noch wel
Den tijdt der benoutheydt, om der vromen wil spoedigh,
Dat die niet souden al uytgheroydt worden snel,Ga naar margenoot+
Soo siet men dat oock den Sondaer ghenieten sel
Dickmaels Gods gunst als hy zijn Volck met liefd wil kroonen
Daerom men segghen mach met recht sonder ghequel
Gheluckigh is het Landt daer sulcke Volck'ren woonen?
Als Abraham quam by Abimelech soo wy leesenGa naar margenoot+
En voor hem badt, wierden al de Vrouwen ghenesen
Die waren onvrughbaer, soo dat sy kreghen zaet,
Om Abrahams wil, die den Heer socht steedts te vresen.
Wiert niet om Iacobs wil den Laban metter daedtGa naar margenoot+
In grooten overvloet gheseghent vroegh en laet,
Om Israëls wil, soo zijn oock d' Egiptenaren
In 't leven ghebleven, door Iosephs wijsen raedt,
Wanneer den dieren tijdt 't heele Landt quam beswaren
Soo dat Iacobs kinders mosten komen tot haren
Broeder Ioseph, en oock Iacob noch nae der handt
In Egypten, om haer noodt daer te openbaren,
Doch Godt de Heer die had het gantsche Egypten landt:
Om harent wil alsoo gheseghent dat mer vant
Kooren in overvloet, als Ioseph haer ginck toonen
Daer Godt zijn Kind'ren heeft vint men veel segen, want
Gheluckigh is het Landt daer sulcke Volck'ren woonen?
| |
[Folio P3v]
| |
Dus sietmen niet alleen den seghen Godts ghenieten
Den Godloosen die haer noyt op de Heer verlieten,
Om der Vromen wil, maer sy worden inden noot
Dickmaels oock verschoont, als de Heer begint te schieten
De pijlen des verderfs, die aen brenghen de doodt,
Ga naar margenoot+Want als den Pharao, was in benoutheyt groot
Door dien hy was gheplaeght al van de handt des Heeren
Met Vorsschen over al, dat hem den stanck verdroot,
En wist niet waer hy hem zou van de Wormen keeren,
Daer door hy wiert gheparst, een wijl hem te verneeren
En badt Moyses dat hy doch voor hem bidden wou
Die sulcks oock dee, hy wiert verlost, daer uyt wy leeren
Dat om der vromen wil, Godt den Sondaers ontrou
Verlost uyt haren noot, somtijdts, want hy oock sou
Sodom en Gomora hebben willen verschoonen
Hadden der Vromen thien gheweest in dat ghebou
Gheluckigh is het Landt daer sulcke Volck'ren woonen.
Hier in ons Vader-landt blijckt, en heeft oock ghebleken
Hoe Godt den godtloosen hier seghent tot een teecken,
Dat sijne liefd' is groot die hy tot sijn Volck draeght
Anders waer's Heeren gunst langh van ons landt geweken
Den Wolf had de Schapen Christi hier in ghejaeght
Als in een Kop, om haer te dooden en versaecht
Met het Spaens bloedigh swaert, maer waer is nu gebleven
Die groote macht die ons voor desen heeft gheplaecht,
Zy is van ons Landt, door des Heeren handt ghedreven
Soo dat wy voor sijn macht nu soo seer niet en beven
Als wy hebben ghedaen, maer 't is 's Heeren goetheydt
Dat wy in onsen staet nu soo hoogh sijn verheven
Want had naer onse schuld Godt t' Landt de straf bereyt
Wy waren langh verstroyt, en over al verspreyt
Hy sou den Godloosen nae sijne schult wel loonen
Waert om der Vromen niet, daerom heb ick gheseyt
Gheluckigh is het Landt daer sulcke Volck'ren woonen.
Een is alleen. Jan Willemsz tot Haerlem inde Laken-straet. |
|