Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio N4r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't gemeen?'T Weet gierigh konstigh hert vraecht lieflick met bewegen,
Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't ghemeen?
Een vraegh die nutbaer is daer niemant en kan teghen,
Den natuerlijcken Mensch staet hier in als versleghen
Om beantwoorden dit, voor yder groot en kleen?
Den grooten God voorwaer men vreesen moet alleen,
Wie dat te recht betracht segent Godt t'allen tijden,
Hebt lief u naesten oock, dan sal onsen Hoeck-steen
Voor Duyvel, Hel en Doodt ghenadigh u bevrijden:
Wilt dan in 's Heeren naem beqauaemlick u verblijden,
Groeyt soo in deughden op, ghelijck een Christen lidt,
God ist die u bewaert, bevrijt an allen sijden.
Met een Geloof oprecht, ghestadigh hem an bidt,
Ghedenckt ons goeden God, die op het hooghste sit,
Het alles weet en siet op Aerden hier beneden:
Dus stel ick op u vraegh voorwaer mijn antwoort dit:
God lief te hebben recht, dat sticht sijn naesten meden.
Den Heer te vreesen recht sijn wy al t'samen schuldigh,
En sijn Gheboden recht te onderhouden goet,
Waer in wy sijn verplicht ons te draghen sorchvuldigh,
In blijschap ofte druck, ons te houden gheduldigh;
God ist die 't alleen weet tot wat ent dat hy 't doet:
Met een verslaghen gheest wilt hem vallen te voet,
Dat is voor eerst het best dat den Mensch mach beginnen,
Stort u ghebeden uyt tot God al metter spoet
En wilt u naesten doch als u selven beminnen:
Die dat oprecht betoont sal, vreugdigh overwinnen,
Sulckx is 't ghemeen hier best te leven soo 't behoor,
Al 's weerelts groote pracht stelt dat vry uyt u sinnen,
En gaet in 't Heeren naem, in deughden voort en voort,
Wijckt niet te rugghen af, bout op Godts Heyligh Woort,
Ghelooft ghy sult u tijdt daer niet qualijck besteden,
Als vooren segh ick noch met reden onverstoort,
Godt lief te hebben recht, dat sticht sijn naesten meden.
| |
[Folio N4v]
| |
Die Godt noch sijn Ghebodt, niet en acht groot van waerden,
Hoe swaerlijck salt dien Mensch hier naer dan eens vergaen,
Maer sal in 't lest beanghst voor Godt staen als beswaerden:
't Waer beter dat dien mensch noyt had gheweest op aerden,
Datmen met onverstant Godts Woort wilt wederstaen:
Sulck oeff'ningh is niet goet van wien het werdt ghedaen
Maer sedight, vredigh soet te samen hier te leven,
So u naesten eens valt, straft hem met soet vermaen,
Ghelijck in Godes Woort ons dat klaer staet beschreven;
Die Godt vierigh aen bidt dien wil hy 't al vergheven,
Haer sonden groot en swaer hoe die al mochten zijn:
Laet ons met goet berou den Heer vierigh ankleven,
Want hy soo vriendlijck roept komt al te saem tot mijn,
Ick gheeft u al om niet mijn Oly ende Wijn:
Waerom en wilt ghy niet spreeckt onsen Heyl der vreden;
Ick segh voor antwoort noch voor yder eens anschijn,
Godt lief te hebben recht, dat sticht sijn Naesten meden.
Besluyt.
Looft den oppersten Prins die 't alles gaet bemercken,
Want hy in overvloedt ghenadigh doet bystant,
Aen die hem dienen recht als ghehoorsame Klercken:
Men moet in 's Heeren naem niet ledigh zijn te wercken,
Want hy nacht ende dagh ons vyerigh biedt de handt.
Laet ons te samen doch vlechten den eendrachts bant,
Soo sal den grooten Godt ons met sijn Geest bedouwen,
En ons beschermen wel voor den helschen Vyandt,
Naer Ziel ende Lichaem ghenadigh onderhouwen,
Om sijn met Godt hier naer, 't Coninckrijck te aenschouwen,
Dat vreught is sonder ent, en vergaet nimmermeer,
Daer in 't gheloovigh hert mach stellen sijn vertrouwen;
Och Broeders waeckt en bidt op den komst van den Heer,
En met een yv'rich ghemoet soo wil hem dienen seer,
Dat ons schult en plicht, die sijn van Christi leden,
Van ons selven ist niet, gheeft Godt alleen de eer,
God lief te hebben recht, dat sticht sijn Naesten meden.
In Liefden vierigh. Gods Engels gelooft. W.E. van Sevenbergen. |
|