Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio L1r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best, en nodighst voor 't gemeen?
ALs van het aen begin gheschapen soo wy lesen
Is mensche en ghediert, jae alles wat mach wesen;
Den mensche nae Godts beelt was goet ende oprecht
Is int Lust-hof ghestelt daer was geen doot de vresen,
Soo hy hem in Godts handt hadt liefdich vast gehecht,
En geestelick gestreen teghens Duyvels aenvecht;
Maer de vergetelheyt baerden verboden sonden,
Waerom Godt toornich wert met grimmicheyt niet slecht,
En heeft een Cherubin gheeyst ten selven stonden
Die hem tot straf uyt dreef. Maer Godt heeft weer ontbonden
Sijn Lief ghenaden schoot voor allen int ghemeen,
En heeft ons vry ghestelt, 't welck wy niet doen en konden.
Wel laet ons danckbaer zijn, hem en oock anders geen,
Met lief, vreed, en eendracht verbonden nu in een,
Op datmen 'tAcoley een waer antwoort mach geven,
En dat ons eeuwich sal bevrijden voort gheween:
't Is d'oeff'ningh in Liefd, vreed, en 'tvroom eendrachtigh leven.
Soeckt vooral 't Rijcke Godts, dats in liefde wilt treden,
Iaecht na de waere vreedt nu op den dach van heden!
Want salich sulcke zijn spreeckt selfs de salicheydt,
Laet al twist en tweedracht zijn uyt ons aertsche leden,
Op dat het vroome kleedt eendrachtich wert verspreyt,
En banen ons den wech die tot den Leven leyt,
Dits d'oeffeningh elck een best en nodighst 't allen tijden,
Voor allen int ghemeen niet sonder onderscheyt:
Weest doch arm nae den Geest, verdraecht die u benijden,
Vertroost haer die zijn swack int Goddelick belijden;
Soo sal dalen op u dien Goddelijcken Geest,
Diet alles ondersoeckt tot ons eeuwigh verblijden:
Want daer Liefd en eendracht is, woondt Godt minst en meest,
Die stadich voor ons waeckt voor des Duyvels tempeest,
En als sijn oogh bewaert door sijn Liefd voor het sneven:
Soo dat dan mijn ghemoedt dit segghen niet en vreest,
't Is d'oeff'ningh in Liefd, vreed, en 'tvroom eendrachtigh leven.
| |
[Folio L1v]
| |
Exempel noch men heeft na des Schrifts openbaren,
Van't Ninevesche Volck, dat hare sonden waren,
Hooch voor het aenschijn Godts getoniert tot haer schant,
Die Godt met leedt aensach veele en langhe jaren:
Door sijn lanckmoedicheyt hy noch een Bode sant,
Tot bekeeringh van haer, of dat sijn stercke handt
Haer gantsch verdelgen sou; sy dachten aende woorden,
En gaven een Gebodt al door haer gantsche Landt
Dat haren hooghen Godt om haer boosheyt verstoorden,
Sy trocken sacken aen eendrachtigh sy vermoorden,
Door 't Goddelick gebedt haer voor'ge sonden groot:
't Welck onsen goeden Godt aendachtelick verhoorden,
Doen rouden hem de straf, of het gedacht aenstoot,
Ende in plaets van straf bevrijdt haer van de doot.
Siet al vermacht de Liefd, vreed, vroom eendracht verheven,
Aen hem die 't alles heerst, ons toevlucht inden noodt,
't Is d'oeff'ningh in Liefd, vreed, en 'tvroom eendrachtigh leven.
Prince.
Al hadt ick het geloof, ick kon Bergen versetten,
En mijn ontbrack de Liefd, soo ontbrack mijn de Weten
Van Godes heyligheyt, maer wie de liefde heeft,
En vromelick volhart, die leeft als d'onbesmetten!
Gelijck een kleyn landt dat met vreed eendrachtigh leeft,
Maeckt een groot rijck verwoest, dat twist, tweedrachtich sweeft:
Eendracht (so 't spreeck woort seyt) maeckt macht en 'tbout de landen,
Daer tweedracht wijcken moet en in veel sonden sneeft,
Sodoma is vergaen, de twist, tweedracht verbranden,
Maer d'vrome zielen Lots bewaert door Godes handen.
Chorasin is verdelcht, door Goddelicke macht,
Om d'oeffeningh in het quaet en Betsay tot schanden,
Maer d'oeffeningh inde Liefd en het vrome eendracht,
Blijft staen voor onsen Godt, want selfs met Liefd volbracht
Heeft hyt om onse sondt, wiens naem blijft hooghst geschreven,
Hiermee tot een besluyt aen u en u gheslacht,
't Is d'oeff'ningh in Liefd, vreed, en 'tvroom eendrachtigh leven.
Met Liefd volbracht. Van Dobbe. |
|