Vlissings redens lust-hof, beplant met seer schoone en bequame oeffeningen
(1642)–Anoniem Vlissings Redens lust-hof–
Auteursrechtvrij
[Folio D3r]
| |
Op de Vrage: Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't gemeen?
DE Vlissinghs Acoley noot alle konstenaren,
Om op haer Reden-feest, dees vraghe te verklaren:
Wat oeff'ningh is elck best en nodighst voor 't gemeen;
Waer op de Balsembloem (hoe wel zy onervaren
Is in de Reden-konst) dit antwoort: datter gheen
Bequamer oeff'ningh is, het zy voor yeder een,
Of voor 't gemeene best van Landen ofte Steden,
Als de Godtsalicheydt, gegrontvest op den SteenGa naar margenoot+
Die van den Vader is gesonden hier beneden.
Dat zy de beste is, bestaet in dese reden:
Mits zy tot alle dingh bequame voord'ringh doet:Ga naar margenoot+
Soo is zy dan oock nut tot Borgherlijcke zeden,
En d'onderlinghe Liefd', die wort door haer ghevoedt:
Want zy begrijpt in haer beloft' van't tijtlijck goet,
Daer neffens 't alderbest dat namaels is te wachten,
Soo dat men voor het best en 't nodighst achten moet
Die oeff'ningh die Godts Woort Oprechtelijck leert betrachten.Ga naar margenoot+
Dat uyt dees oeff'ningh volght all' 'tgoet hier door beschreven,
Daer van heeft Godt den Heer een vast' beloft' gegeven:
Als hy met Abraham 't Verbondt heeft opghericht,Ga naar margenoot+
Doen heeft hem Godt belast hoe dat hy soude leven,
En wand'len onverseert als voor Gods aenghesicht,
Dats in Godtsalicheyt, en in het ware licht:
Daer voor soo heeft de Heer ghelijck hy had voor desen
Veel goets hem toegeseyt, en als met eedt verplicht,Ga naar margenoot+
Oock 't selfde naderhandt in overvloet bewesen.Ga naar margenoot+
Hoe nut dees oeff'ning' is int nieu Verbondt wy lesen,
Gemerckt door haer den wegh des levens wort bereyt,
Ons Heylandt heeftse dus voor 't beste aenghepresen:
Soeckt eerst het rijcke Gods en sijn gherechticheyt,Ga naar margenoot+
Soo sal het gheen der schort u worden toegheleyt:
Dit noodighst ist alleen daer wy op moeten achten.Ga naar margenoot+
Dus is dan yeder best ghelijck als voor gheseyt,
Die oeff'ningh die Gods Woort, Oprechtelijck leert betrachten.Ga naar margenoot+
| |
[Folio D3v]
| |
Dees oeff'ningh ist alleen daert al aen is ghelegen,
Want daer uyt vloeyen moet den welstant en den zeghen
Soo wel voor yeder een, als den ghemeenen staet.
't Bleeck aen het Ioodtsche volck: soo langh sy hare weghen,
Dat's oeff'ningh' na Godts Woort, berichten metter daet,
Dat hy hun heeft bevrijdt voor alderhande quaet,
En daer-en-boven 't Rijck verheerlijckt t'allen zijden:
Maer als sy vielen af en volghden Menschen raedt
Zoo liet hy Landt en Volck met alle noodt bestrijden:
Wanneer zy dan weerom, met hertelijck belijden
Hun voeghden na zijn Woort, nam hijse vriend'lijck aen.
Ga naar margenoot+Niet eenmael ist gheschiedt, maer op verscheyde tijden
Sulcx als haer oeff'ningh was daer na ist hun ghegaen.
Hier uyt is openbaer, en licht'lijck te verstaen
Hoe nodigh datse is, voor uyten haerer krachten.
Soo moet dan voor 't ghemeen en yeder zijn ghedaen
Ga naar margenoot+Die oeff'ningh die Godts Woort, oprechtelijck leert betrachten.
Besluyt ende toe-eygeningh.
Wy moeten tot dit werck gebruycken sulcke saken
Die voor de ooghen Gods het selfd' behaegh'lijck maken,
Niet na ons zin'lijckheyt, maer na zijn heyligh woort,
Om met een vast geloof op zijn beloft' te waken,
Tot dat den Bruydegom komt kloppen aen den Poort
Ga naar margenoot+Het gheen hy voorder eyst, dat hebben wy ghehoort,
Ga naar margenoot+Dat's in een reyn gemoedt sijn woorden onderhouwen:
Met ootmoedt in sijn liefd' ons oeff'nen voort en voort:
Ons Naesten als ons selfs in liefde alles vertrouwen.
Dit is de vaste rots daer wy op moeten bouwen:
Hier in so Christus leert, bestaet de gantsche Wet:
Dit doende sal de Heer den staet en 'tVolck aenschouwen,
Ga naar margenoot+Het welck ons is belooft te krijghen door 't ghebedt:
Daerom moet onse hoop' zijn vast op hem gheset,
Want die het heeft belooft dwinght alle Werelts machten.
Dies laet ons t'zijnder eer, bevoord'ren onbesmet
Ga naar margenoot+Die oeff'ning die Godts Woort, Oprechtelijck leert betrachten.
In vrede Vruchtbaer. |
|