De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 18

Bladvulling.
De vos en het borstbeeld.
(Vrij naar La Fontaine).

De Grooten zijn doorgaans niets dan tooneelgezichten,
Die door hun uiterlik, bij 't volk, hun grootheid stichten.

Een ezel oordeelt slechts naar 'tgeen hij zeggen hoort;
De vos integendeel, wil alles klaar doorgronden:
Hij draait en keert en keert en draait maar voort,
Tot dat hij vast heeft ondervonden,
Dat zekere grootheid slechts bestaat
In een helblinkend maskaraad!..
Alsdan gaat hij aan 't oordeel strijken,
Zooals hij voor een borstbeeld deed,
Waarop elk juichend stond te kijken:
‘Het beeld is schoon: een voorhoofd hoog en breed;
Een arendsneus; een ronde kin en effen lippen;
Twee sprekende oogen, en twee ooren keurig fijn,
Waarachter 't krollend haar gaat golvend henen wippen!..
‘Zoodat dit prachtig beeld niet beter en kan zijn!..’
- Dit oordeel strekte alleen der beeldhouwkunst ter eere;
Want, zeî de vos: ‘De kop is naar den besten zin;
Doch men vergete 't niet: - er zijn geen' hersens in!..’

P.P. Denys.

Komen, April 1887.