De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 17

Boekbeoordeeling

Hakon Jarl, treurspel in vijf afdeelingen, door Adam Oehlenschlaeger. Uit het Deensch vertaald door D^r Eugeen Van Oye.

Toen wij in den jaargang 1880 van de Toekomst een artikel schreven over Adam Oehlenschläger, ten einde dien grooten Deenschen dichter bij het Vlaamsche volk in te leiden, hoopten wij niet, zoo spoedig eene vertaling te krijgen van diens beste treurspel. Daar heeft thans de uitstekende dichter Van Oye voor gezorgd.

Wij hebben zijne overzetting met veel genoegen gelezen naarmate zij verscheen in de Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle, en drukken hem hier onzen dank uit voor den belangrijken dienst, welken hij door zijn alles behalve gemakkelijk werk aan de liefhebbers der Noorsche letteren heeft bewezen.

[p. 43]

Enkele kleine aanmerkingen houde de kundige vertaler ons echter ten goede.

De zinsbouw vonden wij op verscheidene plaatsen nog al gewrongen, onnatuurlijk, hetgeen de echte poëzie zoowel als het proza ontsiert. Hier en daar hebben wij ook onjuiste woorden aangetroffen, als miek voor maakte, wonderen voor verwonderen, gerievig voor geriefelijk, enz. Het woord oorij (afkomst?) is ons onbekend, en in plaats van het vreemde menhir hadden wij liever hunebed gebruikt.

J. Frans Van Cuyck.

Antwerpen.