De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 17

[p. 40]

Twee tentoonstellingen

I. In de Verlatzaal.

De eer van den voorrang komt ditmaal den heer Alfons Van Beurden toe, die niet minder dan zeven stuks heeft ingezonden. Met De Les (brons) heeft hij te Liverpool eene medalie gewonnen, een bewijs, dat de fraaie groep zoowel in Engeland als hier naar verdienste geschat werd. In den Cirkus is een allerliefst beeldje in gebakken aarde, met veel talent en fijnen smaak bewerkt. De plaasteren groep Eh! poesje heeft eveneens door voortreffelijke hoedanigheden de bezoekers zeer bevallen, alhoewel wij de houding van het schalksche kind niet bijzonder gelukkig kunnen prijzen; wij vonden ze te stijf. En nu de sierlijke maquette Conscience! Zij zou als uitgevoerd monument op het graf des grooten schrijvers stellig niet kwaad hebben gedaan als uitdrukking der smart van het Vlaamsche volk, dat in Conscience den beroemdsten zijner zonen verloor. Daarentegen heeft de heer Joris op uitstekende wijze de kracht vertolkt, die van den heldendichter van den Leeuw van Vlaanderen uitging. Geen Vlaming staat op het Kielkerkhof vóór het trotsche praalgraf, of er rijst in zijne ziel een edel gevoel van fierheid op, en zijne geestdrift voor land en taal wordt opgewekt of aangevuurd in den strijd voor eigen roem en eigen leven. Wat verder de drij borstbeelden betreft, van twee kan ik verzekeren, dat zij heel gelijkend zijn.

Thans over de schilders.

De heer Luyten heeft met zijne schoone groep, die wij destijds met zoo warmen lof bespraken, te Amsterdam eene medalie verworven, waarmede wij den veelbelovenden kunstenaar van harte gelukwenschen. Zijne twee landschappen, alhoewel maar schetsen, getuigen van een ongewoon talent van opmerken en weergeven.

Voor den vasten, het groote doek van den heer Chappel, zou eenen schilder van gevestigde faam gewis geene oneer aandoen. Liefhebbers van visch moeten er hun hart aan ophalen, en de kenners zullen er geene vin, geene schub, geen schijntje op kunnen afkeuren.

Onder de landschappen hebben ons vooral Laatste bladeren en Koordijkhoeve van den heer Rul genoegen verschaft. Zij onderscheiden zich door verzorgde teekening, sobere kleurenpracht en dichterlijkheid.

De heer Boudry had weer twee aardige genrestukken ingezonden, en de heer Brunin twee kapitale werken: Een zedig huishouden, waarvoor hij te Liverpool eene medalie bekwam, en De Oestereter, een voortreffelijke tegenhanger van zijnen veelbewonderden Mosseleter.

[p. 41]

Met groote schilderijen schijnt de heer Mertens ons niet zoo gelukkig als met zijne alom gewaardeerde kleine. Althans zijn stuk Beterschap wou ons maar niet bevallen, misschien ten gevolge van het sentimenteele onderwerp, of wegens het zonderling witte, harde, krijtachtige licht, waarmee heel het doek was overgoten. Zijn lief Meisjesportret vonden wij beter.

Van den heer Delehaye kregen we een binnenzicht eener herberg uit de XVI^e eeuw, een zeer fraai paneel.

II. In den kunstkring.

Sedert jaren hebben wij daar zulke belangwekkende tentoonstelling niet meer gezien, en nog wel in het dubbel opzicht van getal en gehalte. Er waren niet minder dan vier-en-zestig schilderijen, drie waterverfschilderingen en negen beeldhouwwerken!

En dan wordt er te Brussel beweerd, dat de Antwerpsche school baren ondergang nabij is! Ons dunkt, dat de dooden zich goed houden.

Wij zullen slechts verwijlen bij eenige der bijzonderste gewrochten.

De heer Verhaert heeft met Een gedienstig Meester zijne reeds gevestigde faam van buitengewoon colorist weer schitterend gehandhaafd. Het onderwerp bezit ook geest, hetgeen het fraaie stukje niet weinig in waarde verhoogt; de beide figuurtjes - eene knappe jonge meid, die door haren heer, eenen nog jeugdigen grijsaard, wordt bijgestaan in het winden eener streen saai - ik herhaal, die twee komen slechts de spraak te kort om te leven.

Goede smaak is de voornaamste verdienste van den heer Frans Van Kuyck, wat hij ons opnieuw getoond heeft door het levensgroote portret zijner vrouw. Als gelijkenis acht ik het volmaakt, en als uitvoering werd het door iedereen bewonderd. Hoe fraai loste dat bevallige beeld in zedig zwarten tooi zich uit op den stillen achtergrond!

Van denzelfden uitmuntenden artist kregen we nog de grappige schilderij te zien Mee naar 't verken! waarmede hij onlangs te Gent zooveel bijval bekwam.

De heeren Emile Claus en Frans Simons hadden elk twee gewrochten, waarvan de groote, respectievelijk Ondergaande Zon en De Stier getiteld, ons vooral bevielen.

Een prachtig paneel was ook het kleine damesportret van den heer De Jans, mede een kunstenaar van talent. Nooit heeft hij uitdrukkelijker bewezen, dat hij met kleuren tooveren kan. De bezitter van dit stuk mag zichzelven dubbel gelukkig heeten.

In het tafereel van den heer Quitton hebben wij het Verleidend gesprek met genoegen beschouwd wegens de voortreffelijkheid der uitdrukking van de twee personages en

[p. 42]

tevens om de zorg, waarmede al de bijhoorigheden gedaan zijn.

Iets in denzelfden aard is het doek van den heer Houben, gunstig gekend om zijne tooneelen uit het Hollandsche visschersleven. Het onderwerp, eene vrijage tusschen twee eenvoudige jonge lieden, behoort tot degene, die immer nieuw blijven, vooral wen de schilder, als hier, over een geoefend penseel beschikt.

De heer Verlat had een zeer gelijkend portret van zijnen beroemden vriend Lamorinière tentoongesteld, en de heer Robert Mols een puik gezicht van Antwerpen, uit welke stad ook het schilderachtige hoekje gekozen werd, dat ons de heer De Keyser ten beste gaf.

De Schapenstal van den heer Plumot is volgens onze bescheidene meening het beste paneel, dat die kunstenaar ooit gemaald heeft. Schoonheid en waarheid gaan hier hand aan hand.

Veel lof oogstten ook de heeren Van Engelen, Farasyn en Boom in, de eerste met zijn groot doek In de keuken, de andere twee met hunne bekoorlijke kinderportretten.

De tentoongestelde beeldhouwwerken waren alle zeer verdienstelijk. Wij zagen het liefst het levenslustige beeldje, Studie getiteld, van den heer Weyns. De fraaie groep in gebakken aarde van den heer Van Beurden was ook niet onaardig, zoomin als het marmeren beeldje van den heer Joris.

J. Frans Van Cuyck.

Antwerpen