De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 14

[p. 91]

Nationale toonkunde.

Een jaar is verloopen sedert eene heugelijke gebeurtenis voor Vlaanderen te Parijs plaats greep: wij bedoelen de uitvoering van den Lucifer van Peter Benoit, ingericht door de echt vorstelijke vrijgevigheid van den hertog van Camposelice.

Het was eenige dagen na deze grootsche muzikale plechtigheid dat er eene openbare inschrijving geopend werd, ten einde aan den hertog het bronzen borstbeeld aan te bieden van den Vlaamschen meester, wiens werk hij zoo belangloos in de Fransche hoofdstad had doen uitvoeren.

Onder het voorzitterschap van Baron de Limnander, mede een zeer verdienstelijk toonkunstenaar, waren weldra de noodige gelden bijeengebracht, en het werk werd toevertrouwd aan den bekwamen beeldhouwer Van de Kerckhove-Nelson, die zich op meesterlijke wijze van zijne taak gekweten heeft.

Verledene maand werd door het daartoe benoemd komiteit het beeld aan den hertog van Camposelice aangeboden. Het was de heer Alf. van Ryn, hij die het initiatief voor deze betooging genomen had, die belast was het woord tot den hertog te richten.

Met welsprekendheid en gevoel heeft hij deze taak volbracht. Na de edele daad des hertogs in herinnering gebracht en het ontstaan van het komiteit herdacht te hebben, heeft hij in enkele woorden den gang der kunst geschetst en er op gewezen, dat milde beschermers haar steeds hebben aangemoedigd en opgebeurd. In treffende woorden heeft hij den Meceen hulde gebracht voor zijne bescherming aan de Vlaamsche kunst, er bijvoegende dat het borstbeeld van Peter Benoit, door eenen onzer verdienstelijkste kunstenaars vervaardigd, zou bewijzen, dat de dankbaarheid nog immer eene Vlaamsche deugd is.

Op de schoone rede van M.A. van Ryn, welke den hertog van Camposelice gevoelig getroffen heeft, werd door dezen laatste volgenderwijze geantwoord:

‘Mijne Heeren, ik ben diep aangedaan door de blijken van genegenheid, welke gij mij heden komt aanbieden, in naam

[p. 92]

van zooveel beroemde mannen die uw land verheerlijken. Deze oplettendheid stel ik zooveel te meer op prijs, daar zij mijne wenschen ten volle vervuld. Niets kon mij aangenamer zijn dan het ontvangen van het borstbeeld des grooten Vlaamschen meesters, wiens genie mij eene zoo hooge bewondering inboezemt, vooral omdat dit beeld met zooveel talent en op zoo meesterlijke wijze gemaakt werd door eenen kunstenaar als M. van den Kerckhove-Nelson.

Ik ben waarachtig getroffen bij het vernemen dat duizenden Belgen hebben bijgedragen in het kunstwerk, dat gij mij vandaag in hunnen naam aanbiedt.

Gelieft mijn tolk te zijn bij hen en bij het komiteit dat er het initiatief van genomen heeft, en waarvan gij de lastgevers zijt, om hun al mijne erkentelijkheid uit te drukken en hun te zeggen, dat ik er de gedachtenis zal van bewaren in het diepste mijner ziel voor het overige van mijn leven. Zegt hun ook dat ik voort zal gaan met de kunsten van uw land te ondersteunen, van dat zoo buitengewoon kunstminnend land, waarvan ik zooveel aangename herinneringen bewaard heb.

En nu, Mijne Heeren, laat mij toe u dit glas wijn aan te bieden, het te ledigen op de gezondheid van Z.M. Leopold II, uwen beminnelijken vorst, en de gezondheid te drinken van u allen, die mij zooveel genegenheid bewijst, en van al de Belgen.’

Dat deze woorden geestdriftig werden toegejuicht, behoeft geen betoog.

Er werd vervolgens nog gedronken op Z.M. Humbert I, koning van Italië, op den Hertog van Camposelice. op Peter Benoit, op de kunst enz.

Een enkel woord willen wij uit de toespraak van den hertog nog bespreken, namelijk dit: dat hij zal voortgaan met de Vlaamsche kunst te ondersteunen. In naam van het Vlaamsche volk drukken wij hem hierover onzen innigen dank uit. Indien onze edelen en grooten hier te lande hetzelfde deden, met wat reuzenschreden zouden wij niet vooruitgaan. Hopen wij dat dit edel voorbeeld door velen zal gevolgd worden. Aan den hertog van Camposelice zijn wij, Vlamingen, zeer veel verschuldigd, en wij verheugen ons dat er bij ons toch nog mannen gevonden zijn, die zich boven

[p. 93]

de kleingeestigheid van enkele nijdigaards hebben weten te plaatsen, om den plicht van dankbaarheid te vervullen, welken de Vlaamsche muziek tegenover den waarlijk edelen kunstminnaar te vervullen had.

_**_*

Men zal zich herinneren, dat over eenigen tijd door het toedoen van Ch. Gounod eene Antwerpsche toonkunstenaarsvereeniging werd gesticht, met het doel een hulpfonds tot stand te brengen ten voordeele van Antwerpsche muzikanten Deze vereeniging, onder de muzikale leiding van Peter Benoit, richt op Zondag, 17 Februari, haar eerste volksmuziekfeest in, en heeft als hulde aan den Franschen meester een programma samengesteld van uitsluitend Fransche stukken. Werken van Ch. Gounod, Saint Saëns, Flégier, enz., zullen worden ten gehoore gebracht, en door de toonzetters zelven worden geleid.

Ten einde ook het volk te laten genieten van deze instelling, wordt dit feest gegeven in den Antwerpschen Cirkus, en zijn de prijzen der plaatsen zeer laag gesteld. Wij hopen dan ook dat de Antwerpsche Toonkunstenaarsvereeniging den steun van iedereen zal mogen genieten.

Indien wij goed ingelicht zijn, zal het tweede volksconcert uitsluitelijk stukken van Belgische toonkundigen bevatten, terwijl het derde geheel zal toegewijd zijn aan onze Noord-Nederlandsche broeders.

Op die wijze zullen wij in staat gesteld worden kennis te maken met de gewrochten, door de verschillende landen voortgebracht.

Wij keuren dit gedacht van de inrichters ten volle goed.

Toon Schilders.