De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 11

Bij het overlijden van mijnen lettervriend August-Jozef Cosyn.

Helaas! alweêr een kamper sneuvelt!...
Een kamper uit den Vlaamschen strijd,
Die al zijn kracht uit hart en ziele
Aan 't duurbaar Vlaanderen heeft gewijd!

Na Blieck en Rodenbach valt heden,
Met 't trillend wapen nog in hand,
Cosyn!... de reinste kunstvereerder
Van 't kunstenbarend Scheldestrand,

[p. 310]

 

Wie kan den smartkreet onderdrukken,

 

Die 't diep geschokt gemoed ontgaat:

 

‘Hebt Gij dan, God! ons volk verlaten!

 

Dat Ge al ons mannen nederslaat!..’

 

 

 

Zoo zeldaam zijn de grootsche zielen,

 

Die hart en arm aan Vlaandren biên,

 

En welke, in 't heiligst van hun streven,

 

Slechts 't heil van hunnen volksstam zien!

 

 

 

Doch zòò was Hij, die nu ten grave

 

Gedragen wordt bij naar geween;

 

Ja zòò was Hij, de koene strijder,

 

Te recht betreurd door groot en kleen.

 

 

 

Het kunstvuur deed zijn ziele blaken

 

Voor al wat waar is, goed en schoon;

 

Zijn hart, zooals zijn lied, was edel,

 

Zijn mond de waarheid steeds gewoon

 

 

 

Hij was uit 't hart geliefd door allen,

 

Die hij in vriendschap had aanvaard;

 

Ook zij voortaan in eer en zegen

 

Zijn naam door 't Vlaamsch geslacht bewaard!

 

 

 

_**_*

 

 

 

O Vriend Cosyn! mijn tranen vloeien

 

Op Vlaandrens verste Leiestrand,

 

Bij 't denken dat uw vroeg verscheiden

 

Uw steun onttrekt aan Vlaandrenland.

 

 

 

Rust nu, Cosyn, ter zij der Braven!...

 

Uw taak op aarde is thans volbracht;

 

Geniet het heil in hooger sfeeren

 

Welk iedren reinen kunstnaar wacht!

 

 

 

Uw naam, op 't glorieboek geschreven,

 

Zij steeds met kunstroem rijk omstraald;

 

En wordt bij Vlaandrens zegepralen,

 

In latere eeuwen nog herhaald!

 

 

 

P.P. Denys.

Komen, 8 Juli, 1881.