De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 10

[p. 264]

Brieven uit Zuid-Nederland.

Ik herinner mij dat ik u nog een woordje schuldig ben over het laatste Concert van het Gentsch Conservatorium.

Het programma was hoofdzakelijk uit instrumentale muziek samengesteld, terwijl de zang (tot algemeene teleurstelling) er eene onbeduidende plaats innam.

In het eerste gedeelte een koor uit het opera ‘Echo en Narcissus’ van Gluck, dat werd opgevoerd in 1779 en het laatste werk is van dien beroemden toondichter.

Het symphoniek gedeelte bestond uit de volgende stukken:

1^o Eene ouverture van Mendelssohn; 2^o Een concerto voor piano van Beethoven; 3^o Eene marsch van Moszkowski. En in het tweede gedeelte: 1^o Eene symphonie van Beethoven; 2^o Stukken voor piano door Moszkowski.

De heer Moszkowski, die eigenlijk de ‘great attraction’ van het Concert was, is een van de knapste pianisten die wij ooit in Gent gehoord hebben. Ofschoon nog jong, mag hij reeds een groot kunstenaar heeten, een man waarop de muziekschool van Dresden en Berlin, waar hij leerling is geweest, fier mag om zijn. Overgroot is hier zijn bijval geweest, en aan eerbewijzen van allen aard heeft het hem niet ontbroken.

*_**

Het reeds lang aangekondigd Concert van het Willemsmannenkoor had verleden maand, in de groote zaal van den Casino, plaats.

Mejuffer Blanche Descamps en de heeren Soulacroix en Massard, drie artisten van den Muntschouwburg van Brussel, verleenden hunne gewaardeerde medewerking. Verder had men den heer Buysse, een talentvolle flutist, en de fanfarenmaatschappij ‘Le Progrès,’ benevens een 150 tal kinderen onzer stadsscholen, die gezamentlijk met de leden van het Willemsmannenkoor en de fantaren, eene cantate van Ed. Blaes uitvoerden. Dit laatste gedeelte van het concert. Hymne aan de toekomst, gedicht van onzen vriend en stadsgenoot Th. Coopman, was het éénige vlaamsche stuk van geheel het programma.

Eene zoo machtige koormaatschappij, die zich het ‘Willemsmannenkoor’ noemt en een totaal fransch concert geeft en dan nog met eenen door en door vlaamschen bestuurder als de componist Blaes, ziedaar iets dat ons pijnlijk heeft verwonderd! Maar zijn wij, Vlamingen, nu toch niet te veel-eischend? Waren de groote plakbrieven en de programma's niet in de Nederlandsche taal? Dàt heeft meester Blaes toch kunnen verkrijgen, en is 't al niet veel?!...

[p. 265]

Dus, het eenige vlaamsche nummer was de ‘Hymne aan de toekomst.’ Nu moet ik er tot mijn leedwezen bijvoegen, dat dit stuk mij niet te best heeft bevallen. Al getuigen de werken van Blaes over 't algemeen van oorspronkelijkheid in opvatting en vorm, in dit werk nochtans, zochten wij te vergeefs naar verscheidenheid. Het harmonisch effekt ontbrak. Of het nu misschien die nog al valsch schetterende koper-instrumenten waren die alles overheerschten, ik weet het niet. Het stuk is blijkbaar geschreven om in de open lucht gezongen te worden en ik geloof dat het dààr beter op zijne plaats zou zijn,

Enkele schoone gedeelten, vol koloriet en bezieling komen, niettemin in dien ‘lofzang aan de toekomst’ voor, onder andere:

En tempels rijzen,
Den kunsten gewijd,
Verlichtend het menschdom,
Trotseerend den tijd.

Ik ben geen muziekkundige, om in technische beschouwingen te treden ik bezit slechts gehoor en gevoel en misschien een beetje poëzie, en het is onder dàt oogpunt dat ik deze mijne meening uit.

*_**

De liefhebbers en voorstanders van ons Gentsch Nationaal Tooneel zijn ontmoedigd en teleur gesteld. Het Staatsbestuur heeft goed gevonden het nieuw ingericht Tooneelgezelschap van Brussel, evenals dat van Antwerpen, te gelasten - natuurlijk mits schoone toelagen - met de opvoering van een aantal oorspronkelijke stukken, en het gezelschap van Gent, dat stellig aanspraak zoude mogen maken op dezelfde voorrechten, wordt hierbij vergeten en miskend! Waarom twee maten en twee gewichten? Of is onze troep niet waardig om op denzelfden voet als de andere twee behandeld te worden?... Verscheidene brieven zijn daaromtrent naar het Ministerie gezonden. Maar bleven telkens onbeantwoord.

Een verzoekschrift werd deze week nog aan den heer Minister van Binnenlandsche zaken gestuurd, onderteekend door de bijzonderste Vlamingen, om voor Gent dezelfde rechten als Brussel en Antwerpen te vragen. Wij hopen wel dat onze Vlaamsch- en volksgezinde Minister Rolin-Jaecquemijns zooveel mogelijb die onrechtvaardigheid herstellen zal.

_**_*

De Gentsche Orphéon is bezig met eene groote nieuwe cantate aan te leeren, voor een 400tal zangers, die de toekomende maand op den Kouter moet uitgevoerd worden.

Het werk draagt voor titel: ‘Gent's Ontwaking’, gedicht van Theophiel Coopman, muziek van Flor. Van Duyse, die zijne beste

[p. 266]

krachten heeft gebruikt om Coopman's mannelijke verzen ten volle te doen uitkomen. Hierover nader.

_**_*

Binnen kort hebben wij in 't Kunstgenootschap eene voordracht van den beroemden dichter-kunstschilder Jules Breton. Hij zal handelen over onzen Vlaamschen portretschilder wijlen Lieven De Winne. Te dier gelegenheid zullen de bijzonderste werken van den betreurden kunstenaar in 't lokaal worden tentoongesteld.

Van harte gegroet,

Z.V.A.