De Vlaamsche Kunstbode. Jaargang 3

Bladvulling.

Wel hem, bovenal, wiens liefde 't Menschenhart dat lijdt en klaagt,
Tot den troost weet heen te leiden, waar 't met bange smart om vraagt,
Naar zoo'n meir, dat frissche laafnis aan het zwoegend leven geeft,
En dat in zijn stille diepten weêrschijn van den Hemel heeft!

D^r. E. Laurillard.

*_**

God-zelf heeft de kelen der liefde geschapen.

Gelukkig is hij, die haar schalmen niet breekt!

Hij oogst hier beueên, tot zijn zalig ontslapen.

De gaven des Hemels, den Hemel ontsmeekt.

J.M. Dautzenberg.