Samenstelling Patrick Lateur
Transit
In deze rubriek publiceren we ‘literaire’ vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Het is o.m. de bedoeling het vertalen van gedichten te stimuleren en daarom kunnen vertalingen ter selectie ingestuurd worden naar het redactiesecretariaat. Ieder vertaald gedicht moet vergezeld worden van een fotokopie van het oorspronkelijke gedicht en van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werd.
(1)
Hay carne reventada, hay vísceras,
líquidos que rezuman del camión y del cuerpo,
máquinas que combinan sus esencias
sobre el asfalto: extraña conjunción
de metal y tejido, lo duro con su opuesto
El hombre se ha quebrado por la cintura y hace
como una reverencia después de la función.
Nadie asistió al inicio del drama y no interesa:
y la pared pintada de cal que se desconcha
sembrando de confetis el escenario.
(26)
Sería inútil. Ya ha pasado.
Fue una chispa, un instante. Aconteció.
Yo acontecí en ese instante.
Puede que usted también lo hiciera.
Suele ocurrir con los poemas:
terminan condensándose las formas
en nuestros ojos como el vaho
las formas, con su herida.
Pues quien construye el texto
elige el tono, el escenario,
dispone perspectivas, inventa personajes,
propone sus encuentros, les dicta los impulsos,
pero la herida no, la herida nos precede,
no inventamos la herida, venimos
Chantal Maillard Decoster
(1)
Een man wordt verpletterd.
Een man wordt verpletterd.
Opengebarsten vlees, darmen,
lichaamsvocht dat van vrachtwagen en lichaam druipt,
machines die hun essenties vermengen
op het asfalt: vreemde samenvoeging
van metaal en stof, het harde vormt
een ideogram met zijn tegendeel.
De man brak doormidden en het is
alsof hij een buiging maakt na de voorstelling.
Niemand was aanwezig toen het drama begon en dat telt niet:
en de gekalkte muur die afbladdert
en de scène met confetti bezaait.
(26)
Het ware nutteloos. Het is al voorbij.
Het was een vonk, een ogenblik. Het is voorbij.
Ik geschiedde op dat ogenblik.
Het kan zijn dat u het ook zou doen.
Dat gebeurt wel meer met gedichten:
uiteindelijk persen ze hun vormen samen
Want wie de tekst opbouwt,
legt perspectieven aan, vindt personages uit,
stippelt ontmoetingen uit, legt impulsen op,
maar de wonde niet, neen, de wonde gaat ons voor,
wij vinden de wonde niet uit, wij zoeken
haar op en herkennen haar.
Chantal Maillard Decoster werd geboren in Brussel in 1951. Verblijft in Malaga sinds 1963. Doctor in de Filosofie. Voorheen professor Esthetica en Theorie van de Kunsten aan de universiteit van Malaga. Leefde lange periodes in Benares waar ze zich bekwaamde in de Indische filosofie en godsdiensten. Critica (filosofie, esthetica en Oosters denken) voor de kranten ABC en El País. Bundels: Poemas a mi muerte (1994, Prijs Santa Cruz de La Palma), Hainuwele (1990, Prijs Ricardo Molina; 2002 tweede uitgave), Conjuros (2001), Lógica borrosa (2002) en Matar a Platón (2004, Nationale Poëzie-Prijs Spanje). Poëtisch proza: Filosofía en los días críticos. Diarios 1996-1998 en Benarés (beide in 2001). Essays: La creacción por la metáfora (1992), El crimen perfecto. Aproximaciones a la estética india (1993), La sabiduría como estética (1999) en Rasa. El placer estético en la tradición india (1999).
De bovenstaande gedichten uit de bundel Matar a Platón (Tusquests, Barcelona, 2004) zijn filosofische exploraties over de waarneming. Wat gebeurt als een man onder een camion terechtkomt? Wat voelt hij? Wat voelen de omstanders? En hoe kan een dichter dat alles beschrijven? Een onderzoek over feit en beschrijving, over het failliet van de Platoonse denkcategorieën en hun premissen. - De bundel, waarvoor Chantal Maillard de Spaanse Nationale Poëzieprijs kreeg in 2004, verschijnt in de vertaling van Bart Vonck als Plato doden in de loop van 2006 bij Uitgeverij P te Leuven.
Auteursrechtelijk beschermd