Te gast
Carll Cneut
Carll Cneut (Roeselare, 1969) is momenteel de meest gelauwerde Vlaamse illustrator van kinderboeken. Zowel in eigen land als internationaal sleepte hij de voorbije jaren heel wat prijzen in de wacht. In 1996 begon hij bij uitgeverij De Eenhoorn gedichten en verhalen van Geert De Kockere te illustreren. Al vlug viel zijn eigen stijl op met hoekige en volumineuze figuren in profiel en met een vlakke achtergrond waarop elementen naast elkaar werden geplaatst.
Een eerste doorbraak kwam er met Willy (1999) van Geert De Kockere waarvoor hij een Boekenpauw kreeg. De soberheid in kleur ging hier samen met een strakke vormbeheersing en een vaak ongewone bladschikking. Daarna begon Cneut meer te experimenteren: met stapelstructuren zodat mensen en voorwerpen buiten de kaders vielen of met collages en kleurpotlood die zijn illustraties in acryl een ander accent gaven. Deze kenmerken vinden we terug in Woeste Mie (2000) van Geert De Kockere. Het is een rebels boekje waarvoor Cneut in 2001 onderscheiden werd met een Bologna Ragazzi Award Special Mention. Dat opende de deur voor vertalingen in het buitenland en voor contracten voor illustraties in onder meer Frankrijk en Engeland.
Carll Cneut verfijnde zijn techniek nog in Heksenfee (1999) en Roodgeelzwartwit (2001) van Brigitte Minne. Hij gebruikte in beide boeken een doordacht kleurenpalet van complementaire kleuren die de inhoud ondersteunen. Hij mengt zijn kleuren zelf, legt laagje op laagje acrylverf waardoor de illustraties een aparte, getemperde textuur krijgen. De personages zijn typische Cneutfiguren: in zijaanzicht getekende figuren met grote lijven, kleine oogjes, smalle beentjes en armen. De expressie zit vooral in de houding en de positionering van de personages. Beide boeken zijn in verscheidene talen vertaald. Roodgeelzwartwit werd in Frankrijk in 2002 bekroond met de Prix Octogones voor het beste prentenboek.
Zoals andere prominente illustratoren zette Carll Cneut ook de stap naar het maken van een eigen boek. Het ongelooflijke liefdesverhaal van Heer Morf (2002) gaat over een circushond die de ware liefde zoekt. Het boek is frivoler en uitbundiger dan zijn vorig werk. Er is veel kleur, waarbij zijn lievelingskleur rood een opvallende plaats inneemt. Details, motiefjes en vrolijke pakjes zorgen voor dynamiek, nu eens in een sobere dan weer in een drukke, wemelende compositie. De illustraties in dit boek en in Mijnheer Ferdinand (2003) van Agnes Guldemont, leverden hem op de Biënnale van Illustraties in Bratislava vorig jaar een Gouden Plaque op. Een unieke bekroning voor een Vlaamse illustrator! De doordachte composities met uitgekiende kleuren en een opvallend wisselend ritme van drukte en overdaad versus stilte en eenvoud, passen perfect bij dit filosofische prentenboek. Hij kreeg er dan ook de Boekenpauw 2004 voor.
Twee prentenboeken verschenen tot nog toe eerst in het buitenland en werden dan in het Nederlands vertaald. Antonio aan het andere eind van de aarde, kleiner en kleiner (2003) van Malachy Doyle is wat gestroomlijnd naar de Engelse smaak met zachtere pasteltinten en een meer realistisch decor. In Het hart van Tom (2004) van Carl Norac, een vertaling uit het Frans, is Carll Cneut weer helemaal zichzelf. Elke bladzijde verrast door compositie, kleur en perspectief. Hij prikkelt de fantasie van de lezer die zelf de prenten moet interpreteren. Telkens weer slaagt hij erin zich te concentreren op pure emoties en situaties. Zo krijgt de tekst een originele en kunstzinnige tegenhanger met een eigen sfeer, belijning, vorm en taal.
Ria de Schepper
Auteursrechtelijk beschermd