Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 52

[p. 302]

Transit

In deze rubriek publiceren we ‘literaire’ vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Het is o.m. de bedoeling het vertalen van gedichten te stimuleren en daarom kunnen vertalingen ter selectie ingestuurd worden naar het redactiesecretariaat. Ieder vertaald gedicht moet vergezeld worden van een fotokopie van het oorspronkelijke gedicht en van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werd.

Chemins qui ne mènent nulle part
entre deux prés,
que l'on dirait avec art
de leur but détournés,

chemins qui souvent n'ont
devant eux rien d'autre en face
que le pur espace
et la saison.

Rainer Maria Rilke

Ce ciel qu'avaient contemplé
ceux qui le loueront
pendant l'éternité:
bergers et vignerons,

serait-il par leurs yeux
devenu permanent,
ce beau ciel et son vent,
son vent bleu?

Et son calme après,
si profond et si fort,
comme un dieu satisfait
qui s'endort.

Rainer Maria Rilke

Chemin qui tourne et joue
le long de la vigne penchée,
tel qu'un ruban que l'on noue
autour d'un chapeau d'été.

Vigne: chapeau sur la tête
qui invente le vin.
Vin: ardente comète
Promise pour l'an prochain.

Rainer Maria Rilke

Wegen nergens naar,
tussen twee weiden
kunstig zeg maar
van hun doel afgeleide,

wegen die vaak niet
iets anders onderscheiden
dan het puur verschiet
en het jaargetijde.

Vertaling: Maurits Van Vossole

Die hemel, bewonderd hier
door die hem zullen verhogen
tijdens de eeuwigheid:
herders en wijngaardeniers,

zou hij door hun ogen
kleurvast geworden zijn,
die mooie hemel in 't
blauw met zijn blauwe wind?

En zo stil voortaan,
zodanig diep en sterk,
als een god die voldaan
slaap vat na het werk.

Vertaling: Maurits Van Vossole

Weg die speels verloopt
langs het steil wijngoed,
als een lint, geknoopt
rond een zomerhoed.

Wijngaard: hoed op 't hoofd
dat de wijn uitvindt,
wijn, komeet voor in 't
komend jaar beloofd.

Vertaling: Maurits Van Vossole

Rainer Maria Rilke (Praag 1875-Valmont 1926).

Gedichten uit het jaar 1924. Het eerste is verschenen in de verzameling Gedichte 1906-1926, de andere verschenen in Les Quatrains Valaisans, geschreven in 1924 op Château de Muzot, en verschenen begin 1926 samen met Vergers.

De Franstalige gedichten van Rilke werden zeer gewaardeerd door Jean Cocteau, André Gide en Paul Valéry. Maar niet door Paul Claudel.