Dichter te gast
Peter Holvoet-Hanssen
La Renardière
Je partirai-z-à Pâques, Miroton, miroton, mirontaine.
Een eend met slappe vleugel in het park
wat had zij graag gevlogen, bedelt als
een meeuw met mankepootje op een ark
zo weegt het leven rond mijn moeders hals
Verschoten vos ben ik die twinkels van
mijn vrouw en kind stockeer, ze glippen weg
naar school en naar het werk - run, Charlie, man
krijgt mes in buik, wie wiegt zijn brute pech
Zo loopt het leven leeg, je lacht je dood
om regendruppels dronken in de goot
denk niet je hebt het allemaal gehad
Van mosterdgas tot bubbels in je bad
want Hein brengt kanker, knaagt aan moeders bed
zingt in the midst of life we are in death
naar het klare water smacht
Voorpublicatie uit ‘Santander - ontboezemingen in het Vossenvel’, Bert Bakker, Amsterdam, 2001.
Auteursrechtelijk beschermd