Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 47

[p. 152]

Samenstelling Fernand Florizoone en Chris Torfs
Poëtisch bericht

Iedereen mag gedichten ter selectie sturen aan Tijdschrift ‘Vlaanderen’, Redactiesecretariaat, ‘Ter Hoogserlete’, Hondstraat 6, 8700 Tielt Alle ingezonden gedichten moeten in machineschrift (tikmachine of printer) en in tweevoud afgeleverd worden Neem voor ieder gedicht een ander blad en schrijf op ieder blad uw naam en volledig adres Ingestuurde gedichten worden met teruggezonden en over ingezonden werk wordt met gecorrespondeerd, noch getelefoneerd Aan de auteurs van gepubliceerde gedichten wordt achteraf een bewijsevemplaar gestuurd en een honorarium uitbetaald vermeld daartoe bij ieder inzending uw bank- of postrekening

Archeologie

Een paus vond
achter een koperen deur
zijn oud skelet.
Het was teruggekocht
voor dertig stukken zilver.
Vanop het hoog balkon
liet hij aan iedereen weten:
we hebben Judas' lichaam voor
verder onderzoek aan exegeten
prijs gegeven.

Een paus vond
achter een koperen deur
het goddelijk karkas
van Jezus.
De pontifex liet alle mensen weten:
Na Pasen toonde Jezus in zijn lichaam
aan al wie twijfelden
de tekens van zijn wonden.
Maar toen Hij opsteeg
legde Hij dat lichaam af
en werd opnieuw bekleed
verdween elk spoor van onze zonden.
Theologen moeten nog adviseren
of een paus een oud stukje Jezus-DNA
voor onderzoek mag geven.

José De Poortere

I

De stille ochtendommegang, wanneer de voetstap sterft
achter het slot - de serredeuren wijd, valt herfstlicht

aan van alle kant: beneden stijgt een kuil van
klimop langs de wanden, wacht de vergulde

zomerkamer regens, sneeuw; onhoorbaar sluipen
najaarskatten door het neuriënd ringsom;

trompetten zingen wilde zwanen na - dit is
een oord van muzikanten, schrijvers; en van het leven

op zijn mooist: in de besloten tuin de voetstap
wachten, dagelijks, als ook de uiteindelijke -

Elisabeth Kappner

Een credo

Hij moet bereikbaar zijn
die berg en wateren schiep
en mensen een stem gaf,
die geringen tot inzicht riep
getrouwen hoedde voor kilte,

daarom
het oog de kim voorbij
vatbaar het oor voor stilte
van kennis het broze bewust,

ik leg in zijn handen mijn dagen
ik vraag een aanvang van rust
fluister een eeuwenoud credo,

geloven immers is opzien
uit woekering van vragen
naar vaderschap bovenaards,
is het schuiloord van woorden ontlopen
reddingwaarts,

ik vang nogmaals te leven aan
ik breek als een ochtend open.

Jan Veulemans

Bij een schilderij van Claire van den Abbeele

Wie heeft
in dit haast nachtelijke blauw
aan tafel plaatsgenomen

mijn engel en ik
mijn schaduw en ik
of ik met mezelf?

In welke taal
het woordenloos gesprek
onder wiens vleugels veilig
en op welke plek

want doorheen hoeveel muren
sijpelt eeuwen kou,
en is er morgen uitzicht
op wat hemelsblauw?

Christina Guirlande