Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 46

[p. 227]

Samenstelling Edmond Ottevaere en Piet Thomas
Transit

In deze rubriek publiceren we literaire vertalingen in het Nederlands van goede gedichten uit andere talen. Vertalingen kunnen ter selectie ingestuurd worden naar het redactiesecretariaat. Ieder vertaald gedicht moet vergezeld worden van een fotocopie van het oorspronkelijke gedicht, van de bibliografische gegevens van de bundel of het boek waaruit het genomen werden van een beknopte notitie over de vertaalde auteur.

Ovid in the Third Reich

Non peccat, quaecumque potest peccasse negare, solaque famosam culpa professa facit.
(Amores, III, XIV)

I love my work and my children. God
Is distant, difficult. Things happen.
Too near the ancient troughs of blood
Innocence is no earthly weapon.

I have learned one thing: not to look down
So much upon the damned. They, in their sphere,
Harmonize strangely with the divine
Love. I, in mine, celebrate the love-choir.

Geoffrey Hill

September Song

Born 19.6.32 - deported 24.9.42

Undesirable you may have been, untouchable
you were not. Not forgotten
or passed over at the proper time.

As estimated, you died. Things marched,
sufficient, to that end.
Just so much Zyklon and leather, patented
terror, so many routine cries.

(I have made
an elegy for myself it
is true)

September fattens on vines. Roses
flake from the wall. The smoke
of harmless fires drifts to my eyes.

This is plenty. This is more than enough.

Geoffrey Hill

Geoffrey Hill, geboren in 1932 in het Engelse Bromgrove, is professor in de Engelse taal- en letterkunde en auteur van een zevental dichtbundels. Penguin publiceerde in 1985 zijn Selected Poems. Hill verwerkt in zijn verzen vele historische en religieuze thema's met een groot respect voor andere bestaansvormen, zeker uit het verleden, zoals blijkt uit volgend citaat uit zijn essaybundel The Lords of Limit (1984): ‘We speak as others have spoken before us. A sense of language is also a feeling for ways of living which have meant something.’

Ovidius in het Derde Reich

Een vrouw die misstappen ontkennen kan, begaat geen misstap; alleen bekentenis van schuld geeft haar een slechte naam.
(Vert. John Nagelkerken)

Ik houd van mijn werk en mijn kinderen. God
Is ongenaakbaar, moeilijk. De dingen gebeuren.
Eenmaal te dicht bij de aloude troggen vol bloed
Is onschuld geen aards wapen meer.

Ik heb één ding geleerd: niet zoveel neer te zien
Op de verdoemden. Zij, in hun eigen sfeer,
Harmoniëren onverklaarbaar met de liefde
Gods. Ik, in de mijne, loof het liefdeskoor.

Vertaling: Peter Nijmeijer

Septemberlied

Geboren 19.6.32 - gedeporteerd 24.9.42

Je was misschien ongewenst, onaantastbaar
was je niet. Niet vergeten
of op het juiste moment overgeslagen.

Je stierf, zoals beraamd. Alles marcheerde
permanent naar dat einddoel.
Precies genoeg Zyklon en leer, terreur
op patent, de vele kreten een routine.

(Ik heb een elegie
voor mijzelf gemaakt dat
is waar.)

September zwelt op aan de wingerds. Rozen
dwarrelen van de muur. De rook
van onschuldige vuren drijft naar mijn ogen.

Dit is teveel. Dit is meer dan genoeg.

Vertaling: Peter Nijmeijer