[nummer 255]
Woord vooraf
Dit speciale themanummer van het tijdschrift Vlaanderen zal ongetwijfeld velen gelukkig maken, zowel in Vlaanderen als in Bourgondië. Het spreekt voor zich dat de Consul van België in Dijon, als één van hen, zich erg verheugt over dit project, voorteken van een toenadering tussen beide streken.
Het is tegenwoordig gebruikelijk dat men vurig verlangt naar elke mogelijke samenvoeging, verbroedering of verbond, hetzij tussen steden, hetzij tussen streken.
Helaas zijn deze toenaderingen al te vaak conjunctureel of toevallig.
Dit is echter niet het geval tussen Vlaanderen en Bourgondië, aangezien, zoals men zal kunnen lezen op de volgende pagina 's, alles getuigt van ons gemeenschappelijk verleden en van een sterke familieband die gemakkelijk voor broederschap zou kunnen doorgaan. Sterke banden hebben de twee streken, die ooit een groot Hertogdom vormden, aan elkaar verbonden. Er is de objectieve werkelijkheid en een authentieke weerklank, waarbij men zich niet kan vergissen: geen namaak noch kunstgreep, maar een sterke en rijke gemeenschappelijke geschiedenis.
Ik verheug me erg over het feit dat dit initiatief uit Vlaanderen komt. Vlaanderen laat zo haar wil tot universalisme zien, de sterke kracht om uit zichzelf naar de anderen toe te treden. Een wil die maar kan bestaan bij volkeren met een sterk zelfbewustzijn, een bewustzijn van vorming, geschiedenis en cultuur en enkel daar, waar al deze waarden door de nationale gemeenschap erkend worden.
Ik verheug me ook over het feit dat de ‘Conseil Régional de Bourgogne’ door hun voorzitter stellig (ik zou moeten zeggen ‘voorstel’-lig) gereageerd heeft, aangezien hij een verdieping van het project heeft voorgesteld naar de Vlaamse regering toe. Ik, van mijn kant, zal op mijn plaats, alles doen om de ontwikkeling van die banden te vergemakkelijken, om te helpen die banden terug aan te knopen die in de loop van de geschiedenis losgeraakt zouden zijn en om de culturele, commerciële en politieke contacten te vereenvoudigen tussen twee grote gewesten die, zonder ooit elkaar uit het hart verloren te hebben, elkaar terugvinden om samen een gemeenschappelijke toekomst op te bouwen.
J.C. Rizzi
Consul van België in Dijon