Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 26

de dichtkunst

De broze woorden als tengere nimfen,
als vreemde vogels, zingen in het vers.
De ziele luistert.

De zinnen baden in hun zang,
extase-ritme van het aardse bloed.
Het harte trilt.

De geest bevrucht hun innerlijk wezen.
Gedachten groeien naar een bovenaards licht.
Het denken straalt.

Ziel en hart en geest,
zij leven aan elkaar gebonden,
lijk wortel, stengel, blad en bloem,
in het helder lichtend vers,
GEBOREN VOOR ALLE MENSEN,
GEBOUWD VOOR ALLE TIJDEN.

Willem Van Herckenrode