25
Paul Hanoulle
15 jaar Ons Dorado
Paul Hanoulle met ‘Ons Dorado’
‘Dit orkest speelt met de perfektie van een beroepsorkest; de stemmen klinken zuiver en kristalhelder; men kan ze vergelijken met de beroemde Wienersängerknaben...’, zo schreef reeds in 1965 het Oostenrijks ‘Volksblatt’.
In 1971 werd op het St.-Pietersplein te Rome de in Mundo-Visie uitgezonden pausmis door Ons Dorado opgeluisterd. Het betekende in feite een opvoering voor miljoenen kijkers, en bij uitvoeringen in het Petrarcateater, tijdens diezelfde reis te Rome, blokletterde La Nazione ‘Il celebre Ons Dorado...’. Italië 1971 was de bekroning van twaalf koncertreizen door Europa o.m. Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Tsjechoslowakije, Frankrijk, Hongarije, Joegoslavië. Op de erelijst staan 18 tv-opnamen van minstens een uur, 16 radiouitzendingen, 16 fonoplaten, 1 dokumentatiefilm.
Bij de stichting in 1956 had niemand een zo hoge vlucht durven te voorspellen, te meer daar het doel zich meer rond de muzikale opvoeding van de jeugd scheen te situeren, dan bij het veroveren van een (thans uiterst dankbaar gebleken) kunst- en jeugdminnend publiek. De programmabrochure zegt: De naam ‘Ons Dorado’ wil het goudland aanduiden dat elke jongen in de muziek kan vinden. Zijn grote vreugde zal zijn ook anderen tot de ontdekking van dit goudland te brengen. De muziekbeoefening geschiedt niet volgens de klassieke metode, die doorgaans een te grote scholing vereist, maar wel volgens de metode van Orff, met het zgn.
Orff-instrumentarium. Hierbij worden uitsluitend jeugdinstrumenten gebruikt, die met een minimum aan technische vaardigheid kunnen bespeeld worden: klokkenspelen, xylofonen en slagwerk. De blokfluit speelt eveneens een voorname rol; een eenvoudige partituur wordt voorbehouden aan kontrabas, celli en gitaren. De koren hebben een overwegend volkslied-karakter.
Het sprankelend, zich steeds vernieuwend jeugdorkest uit het St.-Lodewijkskollege te Brugge, werd in zijn kometenbaan gebracht door Paul Hanoulle, lid van onze redaktieraad. Deze zoon van Jozef Hanoulle, geboren te Kortrijk in 1925, was in zijn kollegetijd reeds stichter-dirigent van de harmonie ‘Groeninge’. Hij behaalde met de grootste onderscheiding de uitmuntendheidsprijs met staatsmedaille voor zang, het diploma van muziekleraar, volgde muziekpedagogie aan het Lemmensinstituut, onderging de schoonheid van het gregoriaans in de abdij van Solesmes. Na zijn priesterwijding (1952) werd hij professor in de kerkmuziek aan het groot seminarie te Brugge, meteen dirigent van het katedraalkoor van St.-Salvator.
Na 15 jaar blijft Paul Hanoulle zich inzetten voor zijn muziekpedagogische taak. Ons Dorado blijft een orkest van jongeren, die groter worden, weggaan en opgevolgd worden, zodat het vormingswerk evenveel aandacht vraagt of met de dag wellicht nog harder wordt. Is er dan geen evolutie? Dit Brugse Ons Dorado, ‘het model zelf van de Orff-metode’ (dixit Carl Orff) streeft naar vernieuwing. Mime en dans illustreren op een ontwapenend-frisse wijze de volksliederen, en zeer onlangs nog deden de Ierse harpen hun intrede in het orkest. Wij weten overigens goed dat veel ouders er trots op gaan dat hun zoon musiceert bij Ons Dorado. Een van de leuzen uit de programmabrochures: de symfonie van ons leven wordt opgebouwd uit de motieven van onze jeugd.
Lucien Dendooven
Auteursrechtelijk beschermd