Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 20

14
Aimé De Haene
30 jaar Cantores

Zonder de figuur Aimé De Haene zou Brugge het niet kunnen stellen. Wie zijn naam uitspreekt voegt er dadelijk ‘Cantores’ aan toe, het bekende Brugse koor dat thans dertig jaar bestaat. Vóór het op 5 januari 1941

Aimé De Haene.

gesticht werd, had zijn leider reeds zes jaar ondervinding opgedaan als dirigent van de militaire kapel te Brugge. Tijdens zijn studiejaren aan het plaatselijke konservatorium, hebben vooral twee leraars hem muzikale kennis en schoonheidsgevoel bijgebracht: Jozef Ryelandt en Marcel Boereboom. Cantores was al een heel eind op weg toen Aimé De Haene gepolst werd tot het aanvaarden van een loopbaan als dirigent bij het omroepkoor van het N.I.R. Hoe eervol dit aanbod ook, hij ging er niet op in; ten slotte heeft zelfgesmede roem een bijzondere bekoring. De uitnodigingen voor Cantores wonnen gaandeweg aan betekenis; het koor besteeg weldra het podium van het paleis voor schone kunsten te Brussel.

Aanvankelijk beperkte het koor zich tot een a capella-répertoire. Naarmate de leden in aantal en stemvaardigheid toenamen, werden nieuwe ambities gekoesterd. De weg naar het oratorium lag open. ‘Ons eerste optreden met orkest had plaats op Allerheiligen 1945 met de vertolking van het Requiem van G. Fauré. In 1946 brachten wij “De Jaargetijden” van Haydn en het “Weihnachtsoratorium” van Schütz. In 1951 was het de beurt aan “De Messias” van Händel, dat wij tot 1970 niet minder dan achttien keren zouden uitvoeren, en dat samen met Beethovens Negende tot onze suksesrijkste prestaties behoort.’

Aimé De Haene spreekt met liefde en zonder

[p. 440]

enige opschepperij over zijn koor. Hij looft de verdiensten van allen die hem bij zijn taak geholpen hebben, in de eerste plaats meester J. Ryelandt en de helpers van het eerste uur, de heren Muylle en Dupont en mejuffrouw Th. Algoet. Dankbaar en trots heeft hij in de loop van die dertig jaar voorname gastdirigenten voor zijn koor gebracht o.m. Leonce Gras, Franz André, André Cluytens, André Vandernoot, Roberto Benzi, Igor Markevitch, Daniël Sternefeld, Trajan Popesco, Michael Gielen. Heel dikwijls werd opgetreden met het groot symfonieorkest van het N.I.R., maar ook met verscheidene binnenen buitenlandse ensembles. De uitvoering van ‘Jeanne d'Arc au Bûcher’ van Honegger, in het paleis voor schone kunsten te Brussel, mag tot de hoogtepunten worden gerekend. Onder de kreaties der jongste jaren citeren wij: Psalmus Hungaricus van Z. Kodaly, Judas Maccabeus van Händel, Christus op de Olijfberg van Beethoven, en verder (met een knipoogje naar Ons Dorado) Carmina Burana van Carl Orff. Deze enigszins koele opsomming (waartussen de lezer al het geduld, de werkkracht en vooral de sociaal-pedagogische feeling van de koordirigent ontdekt) is, beter dan wat holle bewoordingen, een hardgemeende huldegroet na dertig jaren.

Lucien Dendooven