12
Jozef L. De Belder
20 jaar Colibrant-Uitgaven
Vorig jaar werd de thans 59-jarige dichter J.L. De Belder feestelijk gehuldigd door zijn vrienden in het Dhont-Dhaenensmuseum te Deurle, als stichter van de Colibrant-Uitgaven, die nu reeds meer dan 20 jaar stand gehouden en een belangrijk hoofdstuk hebben toegevoegd aan onze huidige Nederlandse letterkunde. Hij werd er terecht geroemd om zijn goede smaak en onkreukbare kieskeurigheid. Een groot en voornaam deel van zijn leven schonk hij aan de verspreiding van de poëzie in Vlaanderen en Nederland. Tot nog toe verschenen meer dan 120 typografisch zeer verzorgde uitgaven van een 60-tal auteurs, waaronder 22 debutanten, telkens op drie- tot vierhonderd eksemplaren. Onder deze auteurs zijn er belangrijke figuren, die in zijn reeks met één of meer werken voorkomen. Het begon in 1950 met een huldeplaket ter ere van Maurice Gilliams (50 j.), die later nog verscheidene bundels in de reeks zou publiceren. Dan volgden een hele reeks thans bekende auteurs: Bert Decorte, P.G. Buckinx, Albe, L. Indestege, Jan Vercammen, Joannes Marijnen, Bertien Buyl, Ivo Michiels, Adriaan Magerman, Pol Leroy, Lode De Visschere, Marcel Obiak, Annie Reniers, Jan Veulemans, Renaat De Vos, Gery Helderenberg, Daan Boens, Pieter Aerts, Marc Dangin, F. Handtpoorter, enz. Onlangs kwam het tot een nieuwe reeks, nl. de ‘Cahiers van Deurle’, met teksten en reprodukties van werk van een Albert Servaes, Albert Van Dyck, Jos Hendrickx, enz.
In de Colibrantreeks verscheen hoofdzakelijk poëzie, hoewel er ook enkele essays, poëtische prozawerken en een monografie werden in opgenomen. De veelal prachtige illustraties waren van de hand van Jos Hendrickx, Jan Gezel, Theo Humblet, Mosje Tamir, Michel Bracke.
Zijn doel was steeds: poëtisch verantwoorde teksten in een bibliofiel verantwoorde vorm.
Jozef L. De Belder.
Een échte uitgever wou hij eigenlijk niet zijn, daarom leest men op zijn publikaties ‘Colibrant-Uitgaven’ en niet ‘Uitgeverij’. Er is een nuance. Eén van de deviezen waarvan hij wel het meest houdt is ongetwijfeld dit woord van Hölderlin: ‘Wat standhoudt echter wordt tot stand gebracht door de dichters’. Daarom dan ook stelde Colibrant zich tot taak: slechts teksten van gehalte te aanvaarden; politieke of levensbeschouwelijke overtuiging speelden bij de keuze geen rol. J.L. De Belder heeft zich (naar eigen zeggen), vanaf Zandhoven, Drongen en thans Deurle (Rode Beukendreef 17) dikwijls gevoeld als een eenzame tirailleur, die lang nadat de veldslag was verloren, blijft ronddwalen op het front. Toch heeft hij uiteindelijk stand gehouden. Hiervoor moet men een Idealist zijn.
Bij zijn viering te Deurle werd, als huldeblijk, een tweejaarlijkse Colibrant-poëzieprijs gesticht, een bijzondere attentie van het gemeentebestuur ten overstaan van een groot poëziepromotor en fijnzinnig dichter.
J.L. De Belder is altijd een stille werker geweest, een kenner van de Duitse en de Franse romantici, de oude Chinezen en Grieken, de symbolisten. ‘Zijn poëzie is het “verkristallijnd verdriet”, waarover P.C. Boutens zingt’, zo zei Van Wilderode in zijn feestrede. Graag zweeft hij tussen werkelijkheid en droom, tussen aarde en hemel; vaak balanceert zijn poëzie op de rand van leven en dood. Zij verbaast mij door haar gevoelige