Buitenlands aktueel
schrijf naar New York,
betaal en hang er desnoods je schilderijen ondersteboven
Een uitzending van T.V. Zoeklicht, enkele dagen tevoren in een krant een foto van een werk van een kunstschilder met de vermelding: Kunstschilder X naar New York...
Op het eerste zicht zou je het niet denken: maar in feite erg jammer voor een kunstschilder welke op die wijze naam wil verwerven in een of andere New Yorkse buurt. Want een deelname aan een dergelijke N.Y. tentoonstelling stelt geen grote eisen. Laat het kunstminnend publiek er zich niet door om de tuin leiden. Het is in feite een louter financiële aangelegenheid waarvan doorgaans de kunstschilder zelf het slachtoffer wordt.
Wat staat de man te doen? Hij betaalt per jaar een lidmaatschap van om en bij de 20.000 fr. Let wel: men heeft ginds nog nooit één van zijn werken gezien. Hij krijgt dan een briefje om deelname aan de Jaarlijkse Internationale op de Madison Avenue.
Eervol... Maar voordien moet de kunstschilder ook nog de klichékosten voor een afdruk in de katalogus betalen en dan mag hij zijn werken opsturen.
De Vlaamse Kunstschilder pronkt in zijn landstrook met brieven en katalogi. Het dubbel van de banknota's en overschrijvingen verstopt hij liefst onderaan in de lade. Maar, argeloos, beschouwt hij zichzelf nu als een kunstenaar met wereldreputatie. Tenslotte is New York geen Bommerskonten.
Handige Amerikaanse eksploitant van een galerij. Wanneer zijn ‘slachtoffer’ geld willen geven voor een ‘Internationale’, komt er automatisch een brief. Het slachtoffer krijgt een afdruk van een kritiek uit een Amerikaanse krant, desnoods door de galerijhouder zelf geschreven. Het New Yorkse publiek wacht dan met ongeduld op de eksposant. Dat ongeduld laat de galerijhouder dan vlug per brief doorschemeren. De kunstschilder in Vlaanderen is onder de indruk. Hij denkt na. Hij ziet de mogelijkheid om zijn Vlaams publiek eens te tonen ‘wie’ hij eigenlijk wel is. Hij vraagt de Amerikaanse galerijhouder de voorwaarden voor een one-man-show.
Het antwoord volgt prompt, met erbij een plannetje van de galerij. Amerikanen zijn efficiënt.
En dan de huurprijs: 2.000 dollar maar, omdat hij, de kunstschilder, lid is zal hij amper... 1.000 dollar moeten betalen. De galerijdirektie is welwillend: de kunstschilder mag 500 dollar betalen cash en de rest zal hem in waarden aan doeken worden afgenomen. Verzen-