48
In Memoriam
Pater Desiderius Stracke
Op 18 februari overleed te Borgerhout in het Xaveriuscollege waar hij leefde en werkte, Pater Desiderius Stracke, grijze eminentie der Vlaamse beweging en kenner der middeleeuwse mystiek bij uitstek.
Geboren te Antwerpen op 12 december 1879, trad Pater Stracke in 1892 te Drongen in de orde der Jezuïeten. Hij promoveerde tot doctor in de Germaanse filologie te Leuven in 1904. Nadat hij zich reeds als retoricaleraar aan het Sint-Jozefscollege te Aalst deed opmerken met Vondelopvoeringen, zette Stracke zich vanaf 1912 met al zijn krachten in voor de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Zijn onvergetelijke redevoering ‘Arm Vlaanderen’, gehouden te Borgerhout op het einde van 1913, was een striemende aanklacht tegen de morele, materiele en culturele nood van het Vlaamse volk. Ze was de vonk, die in Pater Desiderius Stracke een jarenlange, onblusbare ijver deed ontbranden. Alhoewel hij zich te allen tijde onvoorwaardelijk voor de Vlaamse zaak heeft ingezet, is Pater Stracke toch zijn ganse leven ‘de ware pessimist van de Vlaamse beweging’ gebleven. Steeds weer moest hij immers ervaren, dat zijn volk, ondanks alles, niet kreeg waarop het recht had.
Mysticus van nature uit, heeft de schromelijk verwaarloosde rijkdom van onze vroege vrome letteren Pater Stracke altijd in hoge mate geïntrigeerd. Al spoedig verzamelde hij een aantal vooraanstaande ordegenoten, zoals Pater Van Mierlo, Pater Reypens en anderen, rondom zich en stichtte in 1925 het Ruusbroecgenootschap, dat zich vooral met de wetenschappelijke exploratie van onze middeleeuwen zou bezighouden.
Beter dan wie ook besefte Stracke echter dat hier een uitgebreide werkbibliotheek onontbeerlijk was, en die kwam er. Hijzelf bracht 40.000 van de 60.000 boeken bij elkaar, waarover het genootschap thans beschikt.
Onvermijdelijk verscheen in hetzelfde perspectief ‘Ons geestelijk erf’, het wetenschappelijk tijdschrift waarin Pater Stracke niet enkel onze cultuuren literatuurgeschiedenis met zijn scherp inzicht en zijn waardevolle vondsten heeft verrijkt, maar dat bovendien getuigt van Strackes buitengewone taalvaardigheid.
Bijzonder actief Vlaming en toegewijd vorser, was Pater Desiderius vóór alles een groot mens, die een fabelachtige werkkracht wist te paren aan hartelijke minzaamheid; een man met een gouden hart.
Het veertiende eeuwse wachtwoord, dat Pater Stracke zo vaak aanhaalde, vindt in hemzelf zijn briljantste incarnatie:
Luc Daems