43
Ons Dorado
200 maal
Met genoegen aanvaardde ik enkele beschouwingen te wijden aan ‘Ons Dorado’ in het raam van de tweehonderdste uitvoering op 9 februari 1969. Samen met degenen die, vanaf het ontstaan, de boeiende en veelzijdige ontplooiing van deze jeugdgroep van nabij hebben gevolgd en meebeleefd, heb ik moeten vaststellen dat eerst na jaren over de degelijkheid en de doeltreffendheid van een nieuwe werkwijze kan geoordeeld worden.
Door zijn kunstzinnigheid en zijn creatieve expressie wist Paul Hanoulle, als stichter en leider van de groep, de ontvankelijke jeugd tot het echte ‘spelen, zingen, musiceren’, tot een oorspronkelijke, frisse en beleefde euritmie op te wekken. Hij benutte de kans van de sprankelende dialoog met de jeugd en slaagde er zo in bij velen begrip te vinden.
Het zou onjuist en beslist onvolledig zijn hier louter de gebruikte Orff-methode als middel tot die veelzijdige activiteiten in mime, zang en spel te noemen. Geestdriftig en realistisch wordt nu bijna vijftien jaar ononderbroken gewerkt om te komen tot een kunstbeleving die het jeugdig gemoed aanspreekt, met het bewonderenswaardig resultaat dat Ons Dorado, in heel wat landen, een bijzondere waardering geniet. Een uniek voorbeeld in een zoekende wereld.
De verwezenlijkingen van Ons Dorado, bij de vernieuwende liturgische beweging zijn niet weg te denken. Van de groepsactiviteiten in gezinsverband getuigen de geslaagde creatieve namiddagen, waar ouders en kinderen zich geboeid wisten in een spontaan en speels-verrijkend samenzijn. Wie thans de naam Ons Dorado noemt, noemt meteen de reeds talrijke jeugdmuziekscholen die hun doeltreffendheid en vormende waarden in stijgende lijn bewijzen. Ons Dorado blijft voor de oudleden niet louter een levendige herinnering maar een leidend begrip, een blijvende rijkdom voor het leven. Stellen we niet vast dat conservatoria de elementen van het creatief musiceren in de eerste klassen met succes gingen toepassen?
Sommigen verlangen wellicht een verdere opsomming van realisaties, vermelding van de laatste opnamen, een bespreking van de prachtige Ons Dorado-kleurenfilm. Laat ik hier alleen het sprekende feit vermelden dat de kunstgroep, die zich meer dan ooit met reden ‘Goudland’ noemt, dit jaar voor
Auteursrechtelijk beschermd