Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 18

[p. 210]

[Antwerpen]

guy baekelmans

‘Spanning 1’, tempera op doek, 95 × 95 cm.

Geb. 1940, te Berchem/Antwerpen.

Studies: 1954-58: Stedelijk Instituut voor Sierkunsten, Antwerpen; 1958-60: Rijksnormaalschool Gent, Afd. Plastische Kunsten, o.l.v. O. Landuyt en Roger Cools.

Sinds 1960 leraar plastische kunsten te Antwerpen.

Onderscheidingen: Werk geselekteerd voor Prijs Jonge Belgische Schilderkunst 1968, vermelding Prijs van Knokke, 1969 en bronzen medaille Europaprijs Oostende, 1969.

Boomgaardstraat, 45, Antwerpen.

... technisch esthetische herschepping, een dikwijls onbepaalde vorm die een basisgrondstof lijkt - een vertrekpunt van-waaruit allerlei functionele en artificiële dingen kunnen groeien - structuren, die worden tot een technisch organisme - ik ben zeer geboeid door eigentijdse materialen - plastiek, polyester, e.a. - misschien een aanleiding tot computerkunst - hiermee bedoel ik vorm en grondstof herleid tot zijn gunstigste weergave, klaar voor esthetisch gebruik, vooral ruimtelijk geïntegreerde kunst, parallel met komende architectuur = levensruimte...

[p. 211]

freddy bervoets

‘De profeet’.

Geb., 12 mei 1942, te Burcht (Antwerpen).

Studies: Academie en Hoger Instituut van Antwerpen.

Prijzen:

1961: Laurent Meeus; 1963: Prijs minister Camiel Huysmans;

1966: Prijs Oppenheimer 1966.

Exposities:

Enkele groepstentoonstellingen. 1962: Onderaards Brugge, 1963: Onderaards Madelein Brussel; 1969: Vijf Vlaamse Schilders, Amsterdam; 1969: Facetten van de Jonge Vlaamse kunst, Hasselt-Gent.

Werk in bezit van de Staat.

Kasteelstraat, 38, Antwerpen.

[p. 212]

cel overberghe

‘Gebaar’, Cliché Stedelijke Culturele Raad, Knokke.

Geb. 30.5.1937, te Deurne.

Studies: Beroepsschool voor Sierkunst, Academie en Hoger Instituut voor Schone Kunsten, Antwerpen.

Onderscheidingen: Werk weerhouden voor de Jonge Belgische Schilderkunst 1967 en 1968; vermelding te Knokke, 1969 en bronzen medaille Europaprijs Oostende, 1969.

Tentoonstellingen te Antwerpen, Brussel, Gent, Verviers, Doornik, Brugge, Knokke, Oostende, Haren (Ned.), Amsterdam, Nijmegen, Milaan.

Milisstraat, 14, Antwerpen.

... Wat mijn opvatting over mijn kunst betreft: daarvoor zijn 15 regels of te weinig of te veel, doch ik wil alvast dit zeggen: ik ben zelfs niet zeker of het wel kunst is...

[p. 213]

hans persoons

Geb. 1942, te Antwerpen.

Onderscheidingen: bronzen medaille Europaprijs Oostende; vermelding Prijs Knokke Schilderkunst; onderscheiding in de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst.

Tentoonstellingen: Gent, Antwerpen, Turnhout, Brussel, Den Haag. Groepsexposities: België, Nederland, Duitsland.

Maalderstraat, 24, Antwerpen (atelier: Lange Altaarstraat, 15, Antwerpen).

‘Blinde luisteraar’.
Cliché Stedelijke Culturele Raad, Knokke.

Hopen mensen met vellen en huiden als druiven

als nagels

als anderen

als pezen

als niets

als ananas

als vlees

als alles

als pap

als muren

waarin wonden worden geopend.
U kwetsbaar te voelen.
U kwetsbaar te weten.

[p. 214]

roger thibau

‘Sur-plus’.

Geb. 1937, te Antwerpen.

Studies: Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Kon. Academie, Antwerpen, Rijksnormaalschool Gent, Afd. Plastische Kunsten, o.l.v. O. Landuyt en Roger Cools.

Leraar plastische kunsten te Antwerpen.

Onderscheidingen: Prijs schilderkunst Anto Carte (1966), geselekteerd in Prijs Jonge Belgische Schilderkunst (1967) en vermelding in Prijs voor Schilderkunst Knokke (1967).

Tentoonstellingen te St.-Martens-Latem, St.-Niklaas, Gent, Hasselt, Brussel en Verviers.

Wolfstraat, 14, Antwerpen.

Minimal en hard edge, new construction painting en cool art stimuleerden Roger Thibau's experimentele zin tot een concreet en helder gebeuren.

Harde precisie, scherpe uitvoering in een taal van wit lijnwaad. Konflikt tussen de kubus als geometrische structuur en de organische groeivorm als symbool. Kontrast van hygiënisch wit met grasgroen, violet en vermiljoen. Bevreemdende werking tussen koel-zakelijke opbouw en organische inplanting.

Tegelijk sculptuur en schilderkunst, Thibau's blanke ruimteobjekten - kubussen, balken, hoekplastieken en optischwerkende kijkboxen - tasten de ruimte van hun bestemming af om zich in zichzelf terug te treken, open en gesloten en de omkering ervan. Een dubbele beweging in een konstant ritme van hun eigen ademhaling: hoekig agressief en vleselijk aanzwellend.

Hoe technisch en eksakt de uitvoering ook is, ze gedragen zich biologisch, sensueel en innerlijk.

Jan Hoet

[p. 215]

walter van leekwijck

‘Rita, ita, ta’.

Geb. 1948, te Wilrijk.

Studies: Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, Antwerpen en Rijksnormaalschool Gent, Afd. Plastische Kunsten, o.l.v. O. Landuyt en Roger Cools.

Werk onderscheiden met de prijs Jonge Belgische Schilderkunst 1968.

Kasteellei, 76, Wijnegem.

Schilderen... of... een beetje rondlopen...

Schilderen, de leegte vullen in een poging vleugelgewiek te ontleden. Ik heb niets te zeggen.

Zal ik een beetje kladderen, het verknoeien om het daarna te redden, mezelf projecteren in de chaos. Dat was COBRA, of Altamira misschien?

Of zal ik een jas schilderen van deze tijd... wat staat buiten de tijd? een kale kop.

Een lijn trekken is bewegen in de ruimte, het resultaat kan een ruimtelijke voorstelling zijn op het doek, wat al niet.

Soms koel doordacht, een effen vlak zonder schrijfwijze, objectief, wie zegt mij dat het verkeerd is?

Soms lopen achter picturale emoties, zich elk gevoelspatroon toemetende; psycho-chemie is iets anders. Ik word moe en denk aan morgen, het verleden heeft niets verduidelijkt, de complexiteit is alleen vergroot.

[p. 216]

jaak vanderheyden

‘Kompositie 36’.
Copyright A.C.L., Brussel.

Geb. 17.6.1939, te Kontich.

Technische studies te Antwerpen, daarna Academie Berchem. Onderscheidingen: Zilveren erebeker in Knokse Prijs Schilderkunst 1963, Zilveren plaket in dezelfde Prijs 1965, werken door de jury onderscheiden in de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst 1968.

Tentoonstellingen: Antwerpen, Berchem, Knokke, Assenede, Bornem, Dendermonde, Gent, Parijs.

Werk in binnen- en buitenlandse collecties, en van de Belgische Staat.

Gitschotellei, 333, Borgerhout.

De kunst van Jaak Vanderheyden maakt dingen zichtbaar, die uit het niets zijn ontsproten, ontdaan van hun ethische, religieuze en sociale context: een metamorfose van de materie naar het concrete immateriële toe. Op een andere wijze dan Mondriaan en Malevitch bereikt hij een spirituele integratie...

En het is nochtans mogelijk dat deze absolute en ascetische estheet zichzelf verraadt door een hiëroglief, door een sombere vlek of een spoor van littekens en reveleert op die wijze zijn existentiële bronnen...

Hij bezit de intuïtie van de Oostersen, naar het woord van Jean-Clarence Lambert: de perfectie bereiken door het ‘toujours moindre’: het verbannen van het decor, de illusie, zelfs de tijd en de ruimte.

Zijn werk is ontstaan uit de suggestieve spanning tussen schepper en toeschouwer; en uiteindelijk is het de vrijheid, die uit zijn doeken tevoorschijn treedt en er de zo intense charme van uitmaakt.

Daar waar sommigen een brutaliteit nastreven, die voor niets terugdeinst, vindt Vanderheyden een oplossing aan de antipode ervan: namelijk in een uiterste verinwendiging.

Paul de Vree