Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 16

[p. 340]

Affiche / vlaams werk

1 1 m. × 0,70 m.

2 1 m. × 0,70 m.

3 1 m. × 0,70 m.

4 20 m²

[p. 341]

5 1 m. × 0,70 m.

6 20 m²

[p. 342]

Veel uitleg is over deze affiches niet te geven om de eenvoudige reden dat een affiche uiteraard alle elementen moet bevatten om de toeschouwer te boeien, en dit zonder uitleg. De enige affiche waar de grafische 8 + 1 voor sommige mensen een vraagteken zal zijn, is ook als dusdanig bedoeld. Voor deze tentoonstelling van 8 schilders + 1 beeldhouwer werd naar een nieuwe voorstelling gezocht in plaats van de stereotiepe aankondiging. Voor de mensen die de 8 + 1 niet begrijpen is dit niet erg. Voor deze affiche die voor hen misschien een raadseltje is, zullen ze toch enkele ogenblikken aandacht hebben en dan zien dat het over een tentoonstelling gaat.

Roger Vansevenant

[p. 343]

WAT IS DE MENS

Als motief werd gekozen een detail uit een foto van Mario Giaccomelli, een van de exposanten. Deze suggestieve uitsnit stelt op zeer boeiende wijze de evolutie van het leven, de tegenstelling voor tussen ouderdom en jeugd:

a.	in de houding: enerzijds een in zichzelf gekeerde, stilstaande, donker-omhulde vrouwefiguur, met neergeslagen ogen. Anderzijds een met open ogen in de toekomst kijkende, recht vóór zich en aan het gestagneerde leven voorbijgaande knaap.
b.	in het bijgevoegde element: de cirkel waarvan de sterke optische kracht de bedoelde tegenstelling als het ware synthetiseert in de twee totaal verschillende helften, en zodoende het geheel dàtgene geeft waardoor het de gewone betekste foto verlaat en overschakelt naar wat een affiche moet zijn: een blikvanger.

TWAALF GEZWORENEN

Deze affiche is streng grafisch gesneden en stelt direkt het probleem: twaalf gezworenen (hier twaalf rode rechthoekjes als bijmotief) hebben te beslissen over het lot van een jongen (hoofdmotief, donker) verdacht van moord.

Een van de rechthoekjes heeft de groep verlaten en stelt zich naast de jongen, neemt zijn verdediging op en brengt de anderen, die akkoord gaan over de schuld van de jongen, aan het twijfelen.

De figuur van de jongen is doorkorven met lijnen, wat de angst en de verscheurdheid suggereert maar ook dramatische spanning toevoegt. Hij staat rechtop, want uiteindelijk zal hij het winnen. Zo hebben wij hier de elementen: weglaten, vertikaalhorizontaal, licht-donker.

MET GESLOTEN DEUREN

Sartre heeft gezegd: ‘l'enfer, c'est les autres’. Deze idee is hier uitgewerkt. Drie ronde punten (twee vrouwen en een man) opgesloten in een ruimte zonder vensters en met een gesloten deur. Een uitkomstloze situatie voorgesteld door de even uitzichtsloze vijf effen wanden, weergegeven door de witte perspectieflijnen.

Wat deze mensen doorstaan die elkaar noodgedwongen wellicht voor eeuwig zullen moeten verdragen, is in de uitdrukking der beide ogen af te lezen. Zij zien steeds duidelijker dat zij elkaar tot hatens toe zullen moeten bekijken zonder zelfs hun verleden voor elkaar te kunnen verbergen.

Albert Setola

[p. 344]

Deze affiche behaalde de tweede premie in de affichenprijsvraag, in 1964 uitgeschreven door de Provincie West-Vlaanderen.

Affiches van Renaat Bosschaert

[p. 345]

Affiche ‘GAST - VRIJ’ (SCHENK OOK ALCOHOLVRIJ) is een aankondiging tot de tentoonstelling, handelend over het probleem ‘hulp aan de alcoholisten’.

De compositie is vooral symbolisch:

-	Zwarte glasvorm.
-	Rood vlak = alcohol
-	Gast-vrij = alcoholvrij schenken - laat de mens vrij = verplicht niet tot alcoholhoudend drinken.

Kleuren: zwart - wit - rood - grijs.

Affiche ‘VREUGDE INTERNATIONAAL’.

-	Het doel van de affiche is een fantasie over de vreugde en tevens een uitnodiging tot een schoolfeest.
-	Een lachend dikbuikig wezen wordt aandachtig gade geslagen door drie eveneens guitige figuren.
-	Met deze compositie heb ik getracht een beeld op te roepen van vreugdevolle internationale tegemoetkoming.

Kleuren: zwart - oranje - grijs.

Affiche TONEELOPVOERING

Doel:

-	Het grafische van deze affiche heeft feitelijk weinig te maken met de inhoud van het stuk.
-	Wel heb ik hier gezocht naar een vernieuwde esthetische vorm voor een toneelaffiche.
-	Het grafische lijnenstel verdeelt het teveel aan tekst in vlakken, zodanig dat alles goed leesbaar wordt, wat volgens mij van zeer groot belang is voor de toneelaffiches.

Roger Noël

[p. 346]

Hier is het bestaand embleem verwerkt, namelijk een molecule benzeen, die de basis vormt van de kunststoffen.

Dit embleem is één element uit aan elkaar doorlopende elementen, de kleine uiteinden zijn dan ook gefantaseerde verlengingstekens. Daar een ronde vorm de blik blijft vangen, heeft hier het zeshoekig motief deze rol overgenomen, de blik wordt van buitenuit automatisch naar het centrum van het middenmotief van de affiche getrokken. De zeshoeken worden over elkaar geplaatst en geven ‘in kleur’ een zekere transparantie aan het motief, transparantie welke men ook in de plastiek terugvindt.

Het groot aantal kleuren in quadrichromiedruk + 2 bijdrukken van de mauve en blauwe tinten, dragen samen met de draaiende beweging van de zeshoek er toe bij de blik van de kijker te vangen en te interesseren.

Speciaal werd ook de tekst in hellende lijn geplaatst; naast de klassieke horizontale affichetekst is dit een element te meer om de aandacht te trekken.

‘Union Carbide’ is de op een na grootste Amerikaanse firma, die basisprodukten voor kunststoffen produceert. Het is ten andere deze firma die de produktierechten opkocht van onze Belgische uitvinder Backelandt (Bakeliet).

Het handvatmotief is het bestaand embleem van de firma.

Het idee is ontstaan uit het feit dat ‘Union Carbide’ aan het hoofd staat van de hedendaagse opzoekingen en vooruitgang in de kunststoffen-industrie.

Daar deze firma, die voor ons de toekomst opent en het firmaembleem zich prachtig leent tot het creëren van een sleutel, was de combinatie een gelukkige vondst.

Onderaan de sleutel is een foto verwerkt van de moderne installaties van deze grote onderneming.

Deze affiche is enkel in twee kleuren uitgevoerd, blauw en zwart, en zeer sober van compositie en opvatting.

-	Deze firma produceert enkel de basisgrondstoffen voor ‘plastics’ dus witte of zwarte plastickorrels en is dus vanzelf ook zeer sober.
-	De affiche werd ontworpen voor de internationale plastiekbeurs van Düsseldorf, welke in oktober 1967 doorgaat. Het is een ontwerp met Europese artistieke inslag. Dus voor Amerikaanse maatstaf zeer sober van kleur en lay-out.
-	Het ontwerp dient ook voor andere doeleinden, zoals verpakkingen.

[p. 347]

De opdrachtgever, de Belgische Radio en Televisie, stond een zestal jaren terug voor het probleem, een embleem te vinden voor het nieuwe initiatief ‘Het Noordzeefestival’. Het idee was te zoeken in volgende gegevens:

-	Het is een festival, dat alle snaren van de lichte en klassieke muziek en variété bespeelt.
-	Het festival gaat door aan de Noordzeekust, zowel in binnen- als buitenland, en dit in samenwerking met een tiental buitenlandse radiozendstations.

Het was er dus om te doen deze twee gegevens aan elkaar te ‘lijmen’. Zo ontstond vijf jaar geleden (1963) de eerste editie van dit embleem, die in wit-zwart was uitgevoerd. Het werd een soort fotomontage in litholine. Een zwart-wit foto werd genomen van een zeepaardje (embleem Noordzee) en een saxofoon (embleem muziek) die wonderlijk de beweging van het zeepaardje ondersteunt. Deze foto's werden omgezet in een grafisch procédé, zodat men een zwart-wit lijntechniek bekwam. Twee helften werden dan aan elkaar gevoegd.

De tweede uitgave (1965) werd als contrast hetzelfde motief verwerkt in een veelkleurige affiche, die in kleur en vorm aan een glasraam deed denken.

De derde editie (1967) is de verwerking van hetzelfde motief in papierreliëf, waarvan een foto werd gemaakt - zeer sober gehouden in zwart-wit en goudtekst.

Willy Bosschem

Dit ontwerp, dat uitgevoerd werd als sluitzegel, vignet, affiche en reklamepaneel, heeft tot doel voor de visserijbeurs van Heist-Duinbergen bekendheid te verwerven.

De gestileerde vissen, met op de achtergrond de wereldbol, duiden op het internationaal karakter van de manifestatie. Het geheel werd uitgevoerd in tweekleurendruk.

Werner Sarlet