Het Godelievespel te Gistel
Gloeikernen van schoonheid...
Wie weken na het bijwonen van het Godelievespel te Gistel, rustig aan de oever van de Schelde terugdenkt aan deze zoveelste Westvlaamse ‘prestatie’, voelt het geheel des te zuiverder aan als een stroom van aardse schoonheid en hoge geestelijke zielsadel.
Van de ‘tijdelijke’ kritiek dat de op zichzelf prachtige taferelen teveel als goudglanzend maar uiteindelijk toch ‘gehakt stro’ op een stroom van klank, kleur en licht wegdreven is nog weinig overgebleven. En ook het gevoel dat de slotpoort van de machtige Arno Brys-burcht al te dikwijls als zovele ‘sluispcorten op de Schelde’ hinderend open en toe draaiden en aldus beletten het Godelievespel als een bruisende stroom in één machtig golven de poort door te jagen, ontstemt me niet meer! Want bij een openluchtspel als dit van Gistel, een bolwerk van de vijfmanschap Vercnocke - Van Duyn - Liebrecht - Brys en Bernaert (zonder daarom ‘het licht’ te willen uitschakelen) past het dat alle détailkritiek wegvalle, om enkel nog de eindindruk in zich te laten nawerken.
Alleen reeds omdat Remi Van Duyn destijds zo voortreffelijk en vol verrassende vondsten o.m. te Kortrijk en Sint Niklaas mijn eigen Trouweloze Wereld regisseerde, wilde ik hem inderdaad inzake de belangstelling voor zijn regiewerk niet ‘ontrouw’ worden en reed ik, tussen twee regenvlagen in, van Rupelmonde naar Gistel om naast het Godelievespel het wonder van een der dit jaar al te schaarse zomeravonden te beleven. Na aldra ‘klandestien’ mijn ereplaats op de voorste rij te hebben verlaten heb ik er het Godelievespel met het nodige reliëf van ergens hoog boven op de tribune in al zijn grootsheid aanschouwd. Het aanvankelijk voor mijn persoonlijk gevoel te gehakt stro werd er samengebonden tot één bonkige, glinsterende ‘korenschoof’ die Nand Vercnocke met stevige vuisten op het veld der verbeelding heeft weten te oogsten. Veeleer dan het ontleden der afzonderlijke taferelen en het onder de schijnwerpers plaatsen der onderscheiden akteurs en aktrices willen deze kanttekeningen daarom een loflied zijn om het gezamenlijke werk dat te Gistel werd geleverd.
Onder vele opzichten verrassend mag aldus ook ditmaal de regie van Remi Van Duyn worden geheten, een regie die nooit in een berg verouderde klichees gaat ‘grasduinen’ maar ook in de abdij ‘Ten Putte’ blijk gaf van een frisse onuitputtelijke fantasie. Hetzelfde mag worden beweerd van een Mark Liebrecht wiens muzikale omlijsting nu eens ragfijn openruiste als de sluier aan het puntmustje van een middeleeuwse schone of steigeren ging als een schuimbekkende oorlogshengst.
Wie daarnaast in de schaduw der Arno Brys-burcht heeft gezeten hoeft niet veel van architektuur af te weten om aangevoeld te hebben dat deze jonge dekorbouwer andermaal een stevig stuk werk heeft geleverd waarbij op handige wijze de natuurlijke omgeving en dan vooral het bestaande gebouwtje, de bomen en de grasperken achter de burcht werden ingeschakeld.
Van een vizioenaire schoonheid waren sommige taferelen die hier door Van Duyn werden neergetoverd. Nu het woord ‘tover’ werd neergeschreven mag tevens in geen geval de ‘tover’ van Daniel Bernaert met zijn grime en van M. De Clippeleir met zijn ‘licht’ worden vergeten.
Want ook te Gistel leek het Godelievespel uiteindelijk één magische keten van ‘gloeikernen’ die tot een lichtende stroom van schoonheid uitgroeide. Wie in deze stroom stand hield was natuurlijk in de eerste plaats ‘Godelieve’ zelf. Maar ook alle anderen van de hoofdaktrice tot de ‘onvermoeibare portier’ hielden stralend stand!
Dat niet enkel de geest van Godelieve maar ook de scheppende geest van Nand Vercnocke uiteindelijk triomfeerde in de vlammende leeuw hoog boven op de toren, was duidelijk voor ieder die getuige was van dit grootse vertoon. Even duidelijk was het daarbij dat dit spel niet als een ‘dorre distel’ maar als een betoverende vuurbloem openbloeide in de Westvlaamse avond waarin ook wij in de abdij ‘Ten Putte’... het verhevigde geloof mochten ‘putten’ in de nog steeds brandende zending van het Vlaamse Openluchtspel.
BERT PELEMAN
Conservator Mercatoria
Artistiek direkteur Scaldiana Scheldedomein Rupelmonde.
Auteursrechtelijk beschermd
