Robert Baccarne opnieuw bekroond
In 1958 bekwam de talentvolle Westvlaamse jeugdschrijver Robert Baccarne de Kan. Amaat Joosprijs van het Davidsfonds met een jongensverhaal dat speelt in de Spaanse tijd in de toenmalige geuzenstad Poperinge; het verscheen in de jeugdreeks van hetzelfde fonds onder de titel Jongens van de burcht en kreeg een uitstekend onthaal vanwege de op avonturen beluste knapen van Vlaanderen... en ook vanwege de kritiek. Zopas vernemen wij dat de gevierde onderwijzer uit Poelkapelle nu voor de tweede maal deze Amaat Joosprijs in de wacht komt te slepen. Het boek dat thans bekroond werd heet Het doorkorven schilderij. Wederom is het een historische roman, maar waar zijn twee vroegere werken in Ieper en Poperinge speelden heeft hij nu het toneel verplaatst naar Brugge. Wij beleven de eerste jaren der regering van Karel de Stoute. Twee knapen, een arme weverszoon en een patriciërskind, willen samen een nieuwe toekomst bouwen voor hun geboortestad. Zij komen echter in conflict met de notabelen en moeten vluchten. Zij gaan zich bekwamen bij de kunstenaars, die Brugge overrompelen tijdens de bruiloft van de hertog. De weverszoon slaagt; zijn schilderwerk opent voor hem de weg tot een suksesvolle kunstenaarsloopbaan. De patriciër ziet integendeel zijn kunst verstoten; jaloersheid drijft hem zelfs ertoe het doek van zijn vriend te schenden. Maar de twee jongelieden zullen elkaar terugvinden en de broederband herstellen, dank zij de edelmoedigheid van de benadeelde en de hulp van de hertog.
Het is dus blijkbaar een verhaal dat geïnspireerd werd door de schitterende Gouden Boomstoet enerzijds, en de spanningen welke zich soms in de artiestenwereld ten allen tijde voordoen anderzijds. Er waren zeventien inzendingen waartussen de jury zijn keus had te bepalen. Deze nieuwe bekroning bevestigt de waarde van de jonge schrijver, waaraan Louis Sourie reeds verleden jaar in ons tijdschrift een zeer uitvoerige en lovende studie heeft gewijd, waarnaar wij verwijzen voor wat
betreft de twee vorige boeken van Robert Baccarne:
Jongens van de Burcht en
Bartel overwon. Ook dat laatste werk, zijn eersteling, verscheen bij het Davidsfonds en lokte volgende gepaste reactie van bevoegde zijde: ‘De banbliksems tegen de saaiheid van het Davidsfonds worden stilaan een anachronisme. Robert Baccarne bracht een nieuw bewijs dat, ook in jeugdlectuur, stichtend en saai absoluut geen synoniem hoeven te zijn. Men kan er zich alleen over verheugen, gelet op de massa's volksgenoten die dit geestelijk voedsel nuttigen’.
Robert Baccarne is een jeugdschrijver, die de jeugd door en door kent en haar begrijpt en wil goed doen. Hij is zich diep bewust van de hoge waarde van het letterkundig genre dat de jeugdliteratuur is. Westvlaanderen telt meerdere letterkundigen, die het zich tot eer achten voor de jeugd te schrijven en het ook goed doen. Zij verdienen een oprecht eresaluut.
Wij vermelden tenslotte nog dat Robert Baccarne, samen met een paar collegas, bij Verbeke-Loys te Brugge Zonnige uurtjes uitgaf. Het geldt hier een taalboekje voor het tweede leerjaar, maar het werd met zoveel psychologische zin en zoveel moderne frisheid gemaakt, dat het wel de moeite waard is hem ook hiervoor geluk te wensen.
(Adres: Langemarkstraat 9, Poelkapelle).
Auteursrechtelijk beschermd