In memoriam Jozef Impe
Op 14 maart 1960 overleed te Kortrijk de heer Jozef Impe, geboren te Tielt op 31 juli 1882 en in leven apotheker. De aflijvige was medestichter en secretaris-generaal van het Algemeen Belgisch Verbond ‘Pro Pedri Sede’, medestichter en secretaris van het werk ‘Kapel en Beeld’, stichter en voorzitter van de Westvlaamse werkgemeenschap ‘Voor Kruis en Kapel’, lid van de ‘Scriptores Catholici’, werkend lid van de ‘Koninklijke Geschied- en Oudheidkundige Kring van Kortrijk’. Hij was een der oudste leden van ons ‘Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond’.
Zeer jong ging zijn interesse vooral naar de folklore van zijn land en volk met een trouwe voorliefde voor de kapelletjes, die onze gebouwen en lanen sieren. Hij publiceerde ontelbare bijdragen in meerdere tijdschriften w.o. ‘Zonneweelde’ en vooral in het folkloristisch blad ‘Kapel en Beeld’, die de vrucht waren van onvermoeibare opzoekingen en wetenschappelijk-verantwoorde bevindingen. Hij schreef eveneens onder het pseudoniem Scarleier enige novellen en twee dichtbundels, ‘Verzen’, zijn van hem bekend, waarvan de Stadsbibliotheek te Kortrijk, helaas, geen exemplaren bezit. (Terloops wijzen we er op hoe zo 'n nalatigheid te betreuren valt).
Zonder grote literaire pretenties werden zijn publicaties graag gelezen en menig folklorist deed op zijn uitgebreide kennis beroep, daar hij over een unieke documentatie beschikte en we terecht mogen verklaren, dat geen kapelletje of beeld hem onbekend was.
Hij was met de Leiestad vergroeid, waar hij vele decennia als apotheker bewees een meester in zijn beroep te zijn maar ook de wijze raadgever, die vooral de minder gegoeden lief had en altijd in hun nood hielp.
Kortrijk verliest in hem een edel mens en de folklore een bevoegd en toegewijd vorser. Hij, die de eenvoudigen zo lief heeft gehad werkte ook in de schaduw van de eenvoud tot de culturele verrijking van Vlaanderen en zijn volk. Op 19 maart werd hij onder de toeloop van vele vrienden ten grave gedragen. Zijn arbeid voor ‘Kapel en Beeld’ vooral zal zijn nagedachtenis in ere houden.
Fr. G.