West-Vlaanderen. Jaargang 7

[p. 121]

Poëtisch bericht

De wijze

Hij zit al de dagen van zijn leven
op een zolder en luistert
naar de wormen,
die verboden lektuur prikken in het hout.

Zijn bloed is zware opium
en zijn lichaam is een grote maanbloem
waar de soortgenoten aan bezwijken
Tussen zijn tanden teelt en kauwt hij
het goud van zijn leeftijd
dat men op de markten van het vasteland
zeer hoog aanslaat.

Zijn hoofd is porselein:
Daar houdt hij het monopolie van dag en nacht
In elke hand bergt hij een kroonluchter:
tweehonderdduizend bougies.
Dit is zeldzaam en ongeëvenaard
zeggen de toeristen.
Ze betasten zijn schedel
en eisen er 1 gram van.

Corban